فیلم بردار شکار لرها کرد .وقتی ناراحت بود ه نبود فیلم بگیر بعدشم پیش میاد .خود من زیاد دیدم که طرف داشته گریه میکرد صحنه ای پیش آمد .پوست خندای زده .هر چه باشه مادرش بود .قضاوت نکنیم
نمیشه قضاوت کرد. خود من وقتی پدرم فوت شد خیلی آرام بودم مادرم برادرام و همه داد و بیداد و گریه اما من اصلا
کاملا آرام بودم و کارها را مدیریت می کردم، دقیقا دو روز بعد و بعد از خاکسپاری پدرم چنان بیقرار شدم و گریه می کردم و پیچ و تاب می خوردم که نگو
پدر من از سرطان جوری در بستر افتاد که فقط میگفت بابا دعا کنید زود بمیرم راحت بشم ! و هنوز بعد از چهار سال نمی تنم بهش فک نکنم ولی از مرگش خوشحال بودم که راحت شد آخ دلم خونه
سلام خدمت همه دوستان که اظهار فضل کردن، اول که لیلا حاتمی کم بازیگر نیست و کم فیلیهای غمگین بازی نکرده پس اگه می خواست هیچ کس به اندازه ایشون نمی تونه بازی کنه، ضمنا این آرامش بیانگر سپارش بالای ایشون هست و اینکه زندگی رو خیلی جدی نگرفتن و به ناپایداری همه چیز واقف هستن، روح مادرشون شاد
از مرتب کردن قبر که اصلا ربطی به اون نداره و ادبیات صحبت کردنش ،که کلمه بچه ها رو استفاده می کنه تا خنده هایش که می خواد دوربین ها بگیرن،همش بازیه،نه آرامش توی چهره شه و نه ناراحتی ،بازیگر خب.اما اینکه در چنین روزی هم تصمیم گرفته نقش یه زن قوی مادر و پدر مرده رو بازی کنه جای تعجب داره ،آدم دیگه بعد پنجاه و چند سال که قرار نیست تحت حمایت پدر و مادرش باشه،آدم معمولاً توی فرهنگ ما توی این سن مادر بزرگه