بنده مادرم را در بیمارستان میلاد بستری کردند. البته قبلا هم به خاطر اینکه زمین افتاده بود و پایش شکسته بود به بیمارستان بردیم. دو هفته بستری بود. بعد ازاینکه مرخص شد منزل بردیم و برایش پرستار گرفتیم . با مراقبتهای ویژه حالش بهتر شد اما بعد از چند ماه دوباره ریه اش عفونت کرد. تماس گرفتیم بردند بیمارستان میلاد. اونجا یکی دو روز بهش وسایل اکسیزن و دستگاه و ... وصل بود. ولی نمیدونم چرا روز بعد از بستری بردند به بخش . هیچ وسیله ای بهشون وصل نبود فقط یک اکسیژن.که اونهم خودم زدم. پرستاری هم بهش رسیدگی نکرد. همون اتاق به اصطلاح اتاق فوق تخصص ریه مادرم فوت کرد. در واقع به خاطر سهل انگاری پرستار و بی خیال شدن بیمارستان مادرم را از دست دادم.
بیمارستانهای امروز حال اسفناکی دارند که هیچ مسئولی هم پیگیر آن نیست. به هرحال خدایی هست و قیامتی و کسانی که در این موارد سهل انگاری می کنند باید جوابگوی عملکرد ضعیف خود باشند چه پرسنل بیمارستان و چه مسئولین بی خیال مملکتی