مشکل اینجاست که ما فکر میکنیم حتما واژه به واژه باید معادل پیدا کنیم. فقط کافیه فکر کنیم که نباید بگیم کوییز. بعد یک کمی که به خودمون فشار بیاریم یک کلمه مناسب که منظورمون را برسونه خود بخود به زبانمان می آید. مثلا چقدر مشکل پیش میاد که بگیم «آزمون محدود« یا بگیم » آرمون کوچک«؟ هم رتحته و هم معنی دقیقی داره.
ما باید واژگانی بسازیم که بسیار کوتاه باشند نه اینکه دو یا سه واژه را کنار هم بچینیم و بگوییم این یک کلمه یا واژه جدید است .مثلا به جای اقیانوس اگر گفته شود( ابَر دریا )جای تأسف است یا به جای تبلت بگوییم رایانه مالشی که بسیار مایه ابرو ریزی است
اتفاقا فرهنگستان کار بسیار خوبی میکند، خواهش میکنم جوسازی نکنید و بزارید این معادل سازیها انجام بشود، هجوم واژگان بیگانه زبان فارسی که پیونددهنده اقوام ایرانی و یکپارچگی تمدن ایران زمین است رو به خطر انداخته، پس معادل سازی کار این واژگان بیگانه کار بسیار پسندیده ای است.
سنجاقک = سنجاق کوچک
دیرک = دیر کوچک
کشکک = کشک کوچک