همانطور که شرایط جنگی برای کارفرما ودولت( به عنوان یک کارفرما) فرض است، این شرایط برای کارگر هم مفروض است بجای اینکه از آسمان به زمین بباره چرا از زمین میخای که به آسمان بباره، منطق آبکی به این میگن.
اینها مسئولین و دولتمردان به اصطلاح دلسوز ما هستند که در واقع دوستی خاله خرسه رو هم برای کارفرما دارن وهم برای حقوق بگیر.
اونوقت میگیم چرا اینهمه مشکلات اقتصادی داریم.
به عنوان یه دهه شصتی که از سال ۸۴ تا ۹۲ تک تک انتخابات ها را رای دادم و ۱۰ سال هست که رای نمیدم عرض میکنم من نامزد دلخواهم را در بین حضرات ندیدم. بنده سنم زیر ۴۰ سال هست ولی خوب به خاطر دارم در اوایل دهه نود با حقوق کارگری میشد خانه و ماشین خرید. نه ضد نظامم نه علاقه ای به وطن فروشان دارم. پای استقلال کشورم ایستادم و خواهم ایستاد ولی قلبا از وضعیت معیشتی و اینترنت ناراحت و دلسرد و دلگیرم
من یه کارگرم به اعتقاد من این نظام کارگری و دستمزد دقیقا مصداق برده داری هست ولی به سبک اسلامی با این حقوق ۱۳ تومن هر روز کارخانه داران وثروت مندان ، ثروتمند تر می شوند و باز طمع بیشتر و ما کارگر ها فقیر وفقیر تر
نقش دولت در هدایت امور و در خط مقدم جنگ اقتصادی و فشار تحریم پوشیده نیست و اصلاح قوانین را میطلبد وقتی کارفرما در خط مقدم بدون حمایت از درون خود با مساعب ریز و درشت هزینه ها مالیات اخذ مجوزهای رنگارنگ و واردات مشابه داخلی بی رویه و دستمزد کارگر ووو تحت فشار مواجه است بطبع هر اندازه که در کم کردن دغدغه ها و رفع موانع به کارفرما یاری شود مسلما در وحله اول تعدیل نیروی کارگری کم و بذهکاری در خانواده وجامعه کم میشود و دستمزدی که تامین معاش خانواده کند دغدغه کارگر را کم هم به. انگیزه و شادابی نیروهای کاراثر مثبت میگذارد،و از طرفی بدنه دولت میتواند مایحتاج پرسنل خود را نیز از همین مسیر تامین نماید و جلوگیری از رکود اقتصادی در چرخه تولید بکمک تولید آمده و در شکوفا شدن اقتصاد کشور سهیم شده ،و مازاد را بکمک سفارتخانه ها در چرخه صادرات ببرد،