فیلم صیاد را در نیایش مال در روز اول جشنواره دیدم فیلمی با کیفیت و موضوعی جالب و محتوا که با مخاطب ارتباط خوبی برقرار می کند

کی شعر تر انگیزد خاطر که حزین باشد .

لطفا با نگاهی به جشنواره های فیلم در سراسر دنیا ( دهلی، کن، رم و ...) الگویی برای رعایت شدن از سوی هنرمندان و بازیگران تعریف شود که مجبور به رعایت آن باشند مثلا کت و شلوار و کفش مجلسی نه مثل این تیپ ها و قیافه ها که شبیه خلافکارهای غربی شده اند.

سینمای ایران وقتی نابود شد که یه فوتبالیست پرسپولیسی نیمکت نشین یعنی همون پژمان جمشیدی بدون هیچ دانش سینمایی واردش شد.

به قول مسعود فراستی همشون مقوا هستن