کاشکی در جبهه که بودم شهید شده بودم و شهدا بالا ترین مقام را دارند

شهید وطن در همه دنیا حرمت داره.

شهدا حرمت دارند ...

احسنت بر شما خداوند حفظتون کنه قابل توجه دوستانی که زیر همین مطلب خوب با لحنی نامناسب همدیگر رو نقد می کنن

من دست این پسر شهید رو میبوسم با اینکه تعلق خاطری به این حکومت ندارم .
وپای اون مادری که همچین فرزندی تربیت کرده .

کلا انگار حمله به قبور مردم سالهاست رسم شده...بارها و بارها سنگ قبر جانباختگان مختلف شکسته شده است.

اینکه شما از سهمیه استفاده نکردی از منش و شخصیت شماست که در همین نامه نیز هویدا است ولی با عرض پوزش خوب بود به حوادث بنگلادش و فرار نخست وزیر آن هم اشاره می کردی که زمییه ساز آن سهمیه ها و رانت ها وتبعیض ها بی قاعده از همین جتس در اینجا بود

فرزند شهید گرامی!

ای کاش نامه هایی هم به خانواده شهدا نوشتی بودی.

به آنها توصیه میکردی فقط به همان اندازه که روح شهدا به آن قانع هستند و بیش از آنرا موجب ضایع شدن اجر خود میدانند ٬ از کشور توقع داشته باشید. به اعتبار و امید به پشتیانی بنیاد شهدا وایثارگران از تلاش و تقلا برای مقابله با چالش های روزگار غدار وا نایستید. دم بدم ٬ بعضی هایتان به هر دری نزنید تا بیشترین کلاه را از نمد "سهمیه ایثارگران" اختیار کنید. اجازه ندهید انحصار طلبی و تمامیت خواهی پشت شما سنگر بگیرد. تبدیل با کارناوال ضد جناحی نشوید. اگر خداوکیلی راهتان از شهدا جدا بوده و همفکر آنها نبوده اید بعضی هاتان برای منفعت خودتان صرفا جلوی میز های بنیاد شهید خود را هم رای آنان جا نزنید. خلاصه ببینید اگر میشود برای کمک به همان آرمان هایی که ایثارگران بهترین داشته هاشان را فدا کردن ٬ تا آنجا که میشود آویزان این سفره مسکین مملکت نشوید. بنا بر اخلاق و سیره شهدا ٬ شما هم ایثارگرانه امکانات کشور را "اول برای جار سپس برای خود" بخواهید. ینا بر سیره شهدا و جانبازان بیشتر کار کنید و کمتر مصرف کنید.

از طرف یک عضو خانواده شهید اما شرمنده قهری در نا هم رایی با اعضای شهید.

برام جالبه که چطور در همه دنیا کشته شدگان جنگ قابل احترامند حتی اونایی که متجاوز به خاک کشورهای دیگه بودند اما با شهیدان ایرانی که در مقابل تجاوز دفاع کردند این اتفاق میفته! یک سؤال : چند نفر از این شاکیان همیشگی حاضرند پدر و برادر و پسرشون رو در ازای برخورداری از انواع مزایا (در صورت شهادت آنها) به جنگ بفرستند؟! مردمی که معرفت و شعور داشته باشند خودشون از دولت میخواهند که نذاره آب توی دل خانواده شهدا تکون بخوره! اول بخاطر اینکه هیچ امکاناتی نمیتونه اثرات نبود شهید رو برای خانواده جبران کنه (مخصوصا شهدای سرپرست خانواده)! دوم (که شاید مهمتر هم باشه) اینکه باید کاری کرد که اگه خدای نکرده در آینده جنگ بشه عده زیادی از افراد (مخصوصا سرپرستان خانوار) به دلیل نگرانی از آینده نامعلوم خانواده از جنگیدن شانه خالی نکنند. کنار کشیدن عده زیادی نیروی جنگی ممکنه حتی منجر به شکست در جنگ بشه! همگی هم میدونیم دشمن اگه وارد خاکمون بشه چه کارها میکنه! همه خبر داریم متجاوزین با نوامیس کشورهای مورد تجاوز چه کردند! از مردم هم نمیپرسند که تو از اقوام نیروهای جنگی هستی یا مردم عادی؟ وقتش نرسیدهد که کمی وسعت دید و تفکرمون رو افزایش بدیم و مسائل رو فقط تک بعدی و از زاویه منفعت شخصی نبینیم؟! دلیل این افکار بسته و محدود هم با بررسی سرانه مطالعه و میزان آگاهی و تحقیق مردم در زمینه های مختلف مشخص میشه!!
همه مردم امیر کبیرِ شهید رو بعنوان یکی از داناترین و بزرگترین و مهمترین آدمهای تاریخ ایران قبول دارند اما کمتر کسی از همین مردم هست که به حرف این مرد بزرگ گوش کنه که فرمود : «من ابتدا فکر میکردم مملکت، شاه دانا میخواهد! مدتی بعد به این نتیجه رسیدم که مملکت، وزیر دانا میخواهد! ولی اکنون میفهمم که مملکت، ملت دانا میخواهد!».
اما مردم همچنان برای توجیه و فرار از مسئولیت راهکار رو در نقد و لعن و نفرین و مقصر دونستن مسئولین و خواص میدونند! خداوند هم در قرآن فرموده : «سرنوشت هیچ قومی تغییر نمیکنه مگر اینکه خودشون تغییر کنند!». همه چیز روشنه! هرچقدر هم خودمون رو به خواب بزنیم فایده نداره! باید بپذیریم از ماست که بر ماست...!

غمی از این بزرگتر نیست کار به جایی رسیده ک جوان مملکت از فرط درد و رنج حتی حرمت شهید رو نگه نداره!!شهید در تمام تاریخ این کشور سنبل سربلندی است و امیدوارم این عقده ها رو سر کسانی بریزه ک باعث و بانی این همه رنج و پریشانی برای جوانهای این مملکت شدند