فرهنگ پذيري جامعه ما با توجه به تجربيات و مطالعاتي كه موجود است بسيار بالاست.در بستن كمربند ايمني همانگونه كه مشاهده مي شود، مصرف برق،آب ، كمك به مستمندان ، اهداي خون ، رعايت مسائل بهداشتي در صورت اپيدمي شدن بيماري ها(وبا در چند سال قبل) همگي بيانگر آن است مردم ما در صورتي كه خوراك اطلاعاتي به آنان داده شود بسيار فرهنگ پذيرند كه آن هم ريشه در فرهنگ و تمدن غني ما ايراني ها و ريشه هاي عقيدتي و مذهبي دراد.بنابراين اگر اهمالي در بروز ناهنجاري هاي اجتماعي مشاهده ميشود متوجه مردم نيست بلكه اطلاع رساني صحيحي است كه صورت نپذيرفته است.به دلايلي كه عزيرمان در اين مقاله اشاره نموده است. دست مريزاد. حرف دل من را گفتيبياييد از رسانه اينترنت استفاده كنيم و اين فرهنگ رسانه را اصلاح كنيم.
خيلي وقت است كه به اين مسئله بعنوان ايراد اصلي نظام كشورمان فكر مي كنم . اما چه كنم كه نمي توانم بگويم. اميدوارم يه نفر پيدا بشه اينو به گوش مسئولان كشورمان دلسوزانه تفهيم كنه. انشاءالله .
احسنت و رحمت خدا بر روح پدر گرامیتان مقاله خوبی بود . لطفا ادامه دهید. مهدی
جمله اشناي :اي علماي اسلام بداد اسلام برسيد . را ايا درحدود 45 سال قبل شنيده ايد؟ من اطمينان دارم اگر گوينده ان امروز بخواهد به علماي بزرگ پيامي بدهد مسلما"خواهد گفت اي علماي بزرگ اسلام بداد جوانان مسلمان اين مرزو بوم برسيد خدا را شاهد میگیرم که مسائلی که آقازاده شهید مطهری در این چند سری مقاله مرقوم داشته اند از مهمترین و ریشه ای ترین مسائل کشور و درد دل بسیاری از فرهیختگان ما هستند. اگر این مسائل توسط مسئولین نظام مورد توجه و عمل قرار گیرند آنوقت به واقع آمریکا هیچ غلطی نمیتواند بکند! وگرنه اگر همینطور پیش برویم آنوقت زمانی فرا میرسد که آنچنان گرفتار ناهنجاریهای درونی اجتماع خود خواهیم شد که با تلنگری از بیرون فرو خواهیم ریخت.-- یک مدرس دانشگاه
با سلام و تشكر از اطلاع رساني مناسب شما. فقط چند نكته در ذهن من بود كه از شما مي پرسم اينكه هر كشوري خصوصيت ها و حساسيت هاي خاص خودش را دارد. آيا كشور ما قابل قياس با ژاپن و غيره است؟ هرچند كه ميگويند در مثال مناقشه نيست ولي بهتر بود حداقل وضعيت يك كشور اسلامي را هم براي مقايسه بيان مي نموديد. به هرحال ناهنجاري اجتماعي در هر كشوري وجود دارد. نكته ديگر اينكه بايد به بازتاب خارجي اخبار رسانه هاي داخلي نيز توجه داشت و بعد صحبت از محرمانه و يا نامحرمانه بودن آنها زد. مثلاً شما بياييد ببينيد كه از اول انقلاب تا كنون چقدر برنامه و خبر جهت دار( مثل تروريست و ...) در باره جمهوري اسلامي در رسانه هاي بيگانه توليد شده است تا مثلاً در مورد كشور ژاپن؟ حال تصور كنيد در چنين شرايطي رسانه هاي داخلي بيايند ناهنجاريهاي اجتماعي را هم منعكس كنند.ضمناً آيا فقط رسانه هاي رسمي و معتبر هستند كه مي توانند اطلاع رساني كنند و اين كا را نمي توان از طريق برنامه هاي اموزشي و نظاير آن انجام داد؟
با سلام . مقاله عالي بود .اخبار كشور ما طوري شده كه ما پاي اخبار مي نشينيم گوينده شروع به اخبار گفتن مي كند آمار هاي كاذب داده مي شود .
شكر خدا هم هر نيم ساعت به نيم ساعت اخبار كاملا كاذب تكرار مي شود .
رسانه هاي خارجي اخبار بر ضد ايران و ايران اخبار بر ضد غربي ها مي گويد .
از اين اخبار كاذب برخي كاملا راضي ولي افرادي چون من با عصبانيت بقيه ي اخبار را دنبال مي كنيم . حرفها خيلي هستند مثل بغض گلويم را گرفته اند از بي عدالتي در اين كشور ... صدا و سيما و ...
متاسفانه در کشور ما نه تنها آمار معضلات و ناهنجاريهاي اجتماعي سانسور می شود بلکه پخش اندک برنامه های با رویکرد انتقادی نظیر مثلث شیشه ای شبکه تهران، جونی آزاد شبکه رادیویی جوان و... به دلایل واهی ( پخش برنامه های سرگرم کننده!!! ومناسبتی ) قطع می گردد، مجریان و احتمالاً تحریریه بخش خبری 20:30 به یکباره عوض می شوند و... قطعاً تا زمانی که آستانه تحمل مسئولان تا این حد پایین باشد، هیچ تحول مثبتی صورت نمی گیرد و تنها اعتماد مردم به مسئولین نظام هر روز کم و کمتر می شود.
یک نکته مهم در موضوع خبرنامه های محرمانه و نیمه محرمانه و ... افراد تهیه کننده آن و ذهن سازی است که ممکن است از طرف برخی از آنها دنبال شود. ممکن است برخی جریان های خطی یا منحرف یا نادان با ورود در مدیریت این خبرنامه ها امکان درج اخبار جهت دار و بزرگنمائی اخبار خاص را دنبال کنند و بتوانند از این طریق به یک موضوع غیر اصلی یا غیر اصیل دامن زده و در خفا افراد مهم و تعیین کننده کشور را به دنبال خود بکشانند . راه حل این موضوع آن است که این خبر نامه ها بدست افراد شاخص جریانهای مختلف اجتماعی "بخصوص" افراد شاخص جریانهای مخالف رسانیده شود و از بازخورد نظرات آنها استفاده شود.
1- گروه اول مربوط به افراده رده بالاي جامعه و وابستگان به آنان مي باشد كه در برخورد با آنان بسيار محتاطانه عمل شده و ده ها توصيه در عدم افشاي فسادهاي آنان بعمل مي آيد.
2- گروه دوم مربوط به افراد عادي جامعه مي باشد كه كوچكترين تخلف آنان از ديد نهادهاي اجتماعي و قضايي مخفي نمي ماند و تصاوير و نام آنان را بارها در رسانه هاي جمعي ديده و شنيده ايم.
مردم ما منتظر اقدام عملي در برخوردهاي گروه اول و عدم مسامحه با آنان مي شوند.و انتظار دارند اخبار مربوط به تخلف آنان همانند بقيه به سرعت و بدون هيچ تعارفي گفته شود تا مايه عبرت بقيه گردد.