توهين به وتمسخرديگران يكي ازنشانه هاي بارزضعف منطق دربرخورد با مسايل اجتماعي وسياسي است وازنظر عرف بين المللي عملي بسيار ناپسند وبي ادبانه مي باشدوازنظر روانشناسي اجتماعي اين نوع اعمال فقط باعث تاييد وتهييج آني قشري از مردم عام بدون بينش كافي جامعه مربوطه شده ودرمجامع بين المللي باعث بي اعتبار شدن اشخاص با اين گونه رفتارهاو بجد نگرفتن حتي گفتار وكردارجدي آنهاوبتدريج طرد اين افراد وجوامع به نمايندگي اين افراد مي شودوتبعات بد آن ضرروزيان هاي كلان سياسي واقتصادي براي مملكت مربوطه مي باشدكه بصورت كوه يخ پنهان سياسي كشتي هستي آن مملكت راهرآن تهديدبه غرق شدن مي كند.
سلام
چند نكنه در قران و احاديث هست كه بنظر اينجانب محجور مانده است از ان جمله :
و لا تزكوا انفسكم هو اعلم بمن اتقي
لن تنالوالبر حتي تنفقوا مما تحبون
قل انما اعطكم بواحده ان تقوموا لله مثني و فرادي ثم تتفكروا
كونوا دعاه (ت) الي الله بغير السنتكم
و بسياري ديگر كه خود اينجانب شرمنده ام كه مورد خطاب ايه
لم تقولون مالا تفعلون كبر مقتا عند الله ان تقولوا مالا تفعلون
قرار گيرم
ازنظر روانشناسي توهين به ديگران بخصوص اگر بصورت تكراري وتبديل به نوعي واكنش رفتاري مكرر شودنشانه كم آوردن وبيان آنستكه به حريف مي گويد من آدم درستي نيستم ومي خواهم با زور خودم راواميالم رابه توتحميل كنم واين نشانه كمبود ظرفيت وضعف شديد شخصيتي است ونشانه اينكه اينگونه افراد رابكارهاي مهم گماردن درواقع قماركردن است وعقل سليم حكم مي كند كه اينچنين افراد رافقط مي توانيم به كارهاي تحت كنترل ودرصف ها رده هاي مياني بگماريم ونه درصف هاي مقدم ودرتماس مستقيم با مردم وجامعه وامر حساس حتي اگر داراي انرژي وپتانسيل انجام كارهاي مهم راداشته باشندچون بازتاب رفتاري سوء آنها بالاخره به فاجعه منجر مي گردد .
اینکه تنها در برخی سایتهای خبری گهگاهی انتقادی بشه مشکلی را حل نخواهد کرد. تا زمانی که اجازه انتقاد آزاد در رسانه ملی, که پربیننده ترین رسانه است, داده نشه و پس از اطلاع رسانی پی گیریهای لازم نشه, اوضاع بدتر هم خواهد شد و سیاستمدارها هم در این فضا سوئ استفاده می کنند. برنامه های انتقادی مانند دیروز امروز فردا هم اجازه انتقاد آزاد و واقعی را نمیدهد, با دعوت از گروه خاصی همچنین مجری که بی طرف نیست و هدفش اصلاح نواقص واقعی نیست, بلکه تنها می خواهد فضا را کمی آرام کنه. با این شرایط امیدی برای پاک شدن اخلاق سیاسی و همچنین رفع دیگر نواقص اجرایی نخواهد بود.
مطالبی که ایشان گفته اند کاملا درست است ولی راه حل چند آموزه کلی اجتماعی است که همیشه اگر در جامعه ای رعایت شده موجبات اصلاح جامعه شده است:
1-همدیگر را بایستی به رسمیت بشناسیم و حق اظهار نظر دیگران برای دیگران قائل باشیم هر چند مخالف نظرات ما باشد.
2-هزینه راستگوئی را بایستی کاهش داد، تا هرکس بتواند عقیده و نظرش را راست و سرفرازانه و صریح بگوید و هزینه ای برای عقیده اش لازم نباشد بدهد حتی اگر خدا را قبول نداشته باشد تا چه رسد به دیگر نظرات و عقاید سیاسی و اجتماعی! و تنها هزینه ای که لازم داشته باشد درستی و یا غلط بودن مطلب باشد! و ارزیابی دیگران از شخصیت علمی و جایگاه فکری خودش! در چنین صورتی هر عقیده غلطی به راحتی اظهار میشود و مورد بحث اهل نظر قرار میگیرد و اصلاح میشود و جامعه پیشرفت میکند! در حالی که در جامعه ما اظهار درست و صریح کردن عقاید هزینه های بسیار دارد و لذا یا گفته نمیشود و یا در لفافه و ناقص گفته میشود و همه مباحثی هم که در اثبات و نفی آن شکل میگیرد بهمان دلیل ناقص و ناتمام است، پس به هیچ نتیجه ای نمیرسد و بحث بی نتیجه همچنان باقیست!
3-بایستی بدانیم بزرگ ترین گناه از نطر دین خدا اگر تابع او هستیم؛ دروغ است که با هفتاد بار زنا کردن مساوی است و سردسته همه گناهان است، ما باید ملاک تقدم و تاخر و ارزشیابی خوب و بد را به خدا بسپاریم و نباید از جیب خودمان دینی درست کنیم و آن را بنام دین خدا به مردم بفروشیم! خدا میگوید بزرگترین گناه دروغ است و بعد تهمت زدن و بعد غیبت و خبر چینی! اگر نمیدانید به آیات و روایات فراوان در کافی و خصال صدوق یا به کتاب گناهان کبیره مرحوم دستغیب مراجعه کنید! در قرآن میفرماید: قل اتعلمون الله بدینکم؟ یعنی : ای پیامبر به اینان بگو آیا شما دین خودتان را به خدا آموزش میدهید؟ اگر ما خودمان را به خدا سپرده بودیم خوب نتیجه میگرفتیم ولی ما خودمان آنچه را دوست تر داریم جلو می اندازیم و آنچه به صرفه نیست را...
میخواستید با این روش به کجا برسیم؟
در جامعه ای که اخلاق مرده باشد (مثل آمریکا) و مردم مثل ریگ دروغ بگویند (مثل مردم آمریکا) راستگویی که از بالا ترین ارزش هاست بی اهمیت و نشان ضعف و کم خردی شود سیاستمدارانش به همین وضعیت می افتند ( مثل سیاستمداران آمریکا). تابناک عزیز مشکل سیاستمداران نیستند. مشکل مت مردمیم که ملاک دینداری سیاستمداران منتخب ما چند جمله عربی در اول سخننمان است نه اینکه بعد از آن چه حرفی می زنیم. با تشکر جک از آمریکا