خانم مهدوی دامغانی از افتخارات و بزرگان بی ادعای ترجمه ایران هستند و مطمئنم حرفشان از دلسوزی و تعهد ایشان است و جای تاسف است که وزارت ارشاد ارزش و جایگاه اینچنین نوابغی را نمیداند.

اگر کتاب پائولو کوئیلیو را ترجمه میکرد الان وزارت ارشاد کلی تشویقشان مینمود

با عرض سلام و ادب.اینجانب مقیم کشور الجزائر هستم و از انجائیکه زبان قالب در اینجا فرانسوی بوده و مردم و محققین دینی اینجا علاقه زیادی به معارف اهلبیت دارند. اینجانب بهمراه دوستانم آمادگی داریم آثار دینی سرکار خانم دامغانی را منتشر نماییم. در صورت امکان ارتباط ما با ایشان را بر قرار نمایید. با تشکر فراوان

ای ول تابناک...شجاع شدی...خوبه...بیشتر سراغ اهالی فرهنگ رو بگیر...ما به خانم دامغانی افتخار می کنیم.

معاونت فرهنگی وزارت ارشاد گناهی از شما ندیده اند. اما خوب کمی حسود هستند. به همین سادگی

خواهر عزیز انشاالله که اهل البت پشت وپناهت باشن . امیدوارم که مسدولین تجدید نظر کنن تو رایشون

این خانم آبروی شیعه و ایرانی در جهانه...باید همه جوزه حمایتش کرد...برای ارشاد و اون آقای دری خیلی خیلی خیلی خیلی متاسفم

محمد حکیمی در داستانی میگوید: بچه که بودیم به دیدن لکوموتیو میرفتیم و کلی تحسینش میکردیم. عقل حکم میکرد که وقتی این ماشین حرکت میکرد و قدرتش را به نمایش میگذاشت بیشتر تحسینش کنیم. اما آن موقع بچه ها با پاره آجر بهش حمله میکردند. اینو بهش میگفت منطق ماشین دودی.
گناه این خانم؛ دانستن نیست. ارائه این دانش به بقیه و نمایش قدرت خویش به مردمان است. مردمانی که عادت دارند چون کسی قدرت نمایی کند با آجر به او حمله کنند.

چه دلخوشی دارم این خانممعلوم که گناه کار گناهش اینه که تو ایران بدنیا اومده

من هم یک مترجم هستم و با نظر ایشان موافقم. در ایران حتی مشاهده شده که کتاب را یک نفر ترجمه می کنه و به اسم یک نفر دیگه چاپ میشه که اصلا چیزی از آن کتاب سر در نمی آره. هیچ کنترلی نمی شه و هیچ حمایتی از متزجم انجام نمیشه.
حق الترجمه هم در ایران بسیار پایینه.