با سلام وخسته نباشيد آدم وقتي اينا رو ميبينه يا ميشنوه دقيقا همون نقطه هست كه حرفي براي گفتن ديگه باقي نمونده قدر چشمهايي كه خدا بهمون داده نميدونيم ،اين رو من كه ماردم نابينا هست بهتر ازهمه حس ميكنم بدترين احساس دنيا همينه كه يكي هم ندونه اون نابينا هست پشت سرش حرف بزنن مسخره اش كنن و توهمخجالت بكشي هزار بار به خدا بگب چرا مامان من اينجوريه كاش يه بار ميتونست لااقل قيافه منو ببينه كاش فقط براي يه بار ميديد و ميتونستي باهاش بري بيرون بگردي كاش.... كاش ميشد ميتونستم يكي از چشمامو بدم بهش كاش راه درماني داشت.... شهرداري تهران از حدود ده سال قبل تاكنون ميلياردها تومان هزينه كرده تا مسيرهاي ويژه نابينايان در پياده روها احداث كند و اين در حالي است كه در طول اين ده سال من به شخصه هيچ نابينايي را در حال استفاده از اين مسيرها مشاهده نكرده ام. اگر يك دهم اين مبالغ را جهت اشتغال و رفاه همين عزيزان هزينه مي كردند هم خدا راضي تر بود و هم خود نابينايان عزيز اما مشكل اينجاست كه سود پيمانكاران شهرداري در همان پياده رو سازي است و بنابراين بايد اين كار همچنان با قدرت و قوت تمام ادامه پيدا كند.
به عنوان پیشنهاد ای کاش موسسان این نهاد با رپائی نمایشگاهی از توایدات این عزیزان در شهرهای مختلف برگزار می کردند تا مردم با خرید تولیدات انها کمکی به وضعیت اقتصادی این موسسه می کردند.