دیر و زودش چه فرقی داره وقتی جاش اشتباه، سد را که بر نمیدارند ببرند جای دیگه
حرص بیخودی میخوریداا ، راست میگید مثل این خارجیا برید بشینید کف سد نذارید ابگیری شه ، عمرا اگه برید، یا بتونید

بیشتر به یک بزرگنمایی می مونه تا یک واقعیت اگر بلورهای نمکی با مقیاسی نشون داه می شد معلوم می شد که حتی اندازه یک جعبه دستمال کاغذ هم نمیشه. وقتی خبر از تخریب پل قدیمی یا همون آبشار های شوشتر را توی سایت درج کردید خودم رفتم و از نزدیک دیدم واقعا اون کسی گه شما توی سایت زدید با اون چیزی که در واقعیت بود از سیاهای تا سفیدی اختلاف داشت به فکر راه حال باشید نه تخریب و تضعیف و تحقیر
اینها هیچ دردی را دوا نمی کنه
تابناک اگه سازنده هستی به فکر بی بی بیان و تمبی و بازار چشمه علی و........................... باش

واقعا برای بعضی مخاطبان سایت متاسفم هر خبری رو بدون بررسی می پذیرن
اولا که چند تا عکس با زوم بالا گرفتید گفتید اینا کوه نمکن!!
دوما بیه سری عکس از محوطه سد گرفتید گفتید که این سفیدیها نمکن!!
تازه اگر هم باشه از کجا معلوم که از حد استاندارد بیشتره!!
اگه واقعا اون کوههای نمک هست چرا یه عکس باز از محوطه نذاشتید که این کوهها توش باشن!!

این گونه که متوجه شدم مشکل آبگیری سد نیست بلکه مکان احداث سد مشکل دارد .

این سد از هنگام طراحی اولیه (یعنی 10 سال قبل) اشتباه جانمایی شد. اما به هر حال ساخته شد. شرط استفاده از آن حل مشکل کوههای نمکی بوده است زیرا در غیر اینصورت اولاً مردم پایین دست سد بدلیل نداشتن آب شرب باید منطقه را ترک کنند ثانیاً کشاورزی و دامداری در 5000 هکتار زمینهای پایین دست غیرممکن خواهد شد و ثالثاً تأسیسات سد در کمتر از 20% عمر طراحی خود نابود خواهند شد. ظاهراً افراد سیاسی (استاندار) با مجبور کردن کارشناسان به آبگیری زودهنگام سد میخواهند سند خیانت و جنایت نابودی حیات اطراف سد را بنام خود بزنند.
ضمناً سازمان بازرسی کل کشور هم پرونده ای در زمینه این سد داشته و قاعدتاً باید بزودی چند نفری در این زمینه تحت پیگرد قرار گیرند.

من از پرسنل این پروژه هستم. زحمانت بسیار بزرگی در این پروژه ملی کشیده شد ولی با این حرف و حدیث ها، خستگی در تن ما ماند. اوایل که انتقاداتی از پروژه گتوند در رسانه ها مطرح می شد، عصبانی می شدم ولی رفته رفته دیدم حق با منتقدان است. در بسیاری از جلسات مهم این پروژه شخصاً حضور داشتم.
حجم عظیم نمک به قدری بود که امکان جابه جایی آن در مدت زمان باقی مانده کاری دشوار می نمود، لذا در میان سردرگمی و اختلاف نظرهای بسیار سرانجام ایجاد دیوار حایل و پوششی سنگی بر روی «رخ نمون» های نمکی در دستور کار قرار گرفت. تا اینجای کار مسئله چندان مورد انتقاد نیست اما حمل تراشه های نمکی و غرق کردن آن در آب رودخانه کارون که به منظور تسریع در کار صورت می گیرد، تمهید غیر قابل پذیرشی است که برای این مهم در نظر گرفته شده است.
ده ها کامیون از سنگهای نمکی طی ۸ ماه گذشته حمل و در رودخانه کارون رها سازی شده اند! طی ماه های گذشته به دستور مدیران پروژه، هر کمپرسی روزانه ۴ تا ۶ سرویس خاک و سنگ معدن نمک را در کنار کارون رها کرده است. امری که به شوری بی سابقه آب رودخانه کارون و نارضایتی مردم شهرهای گتوند و شوشتر منتهی شده است. واقعا متاسفم.
اما بدتر از شوری آب کارون، نابودی زودهنگام تاسیسات نیروگاه سد است. در اثر شوری آب، فلزات دچار خوردگی می شوند و عمر تاسیسات نیروگاه به شدت کاهش می یابد.

یک سد آب نمک به جه درد می خوره؟!

دستتون درد نكند عجب گزارش كامل و قشنگي

تویی که فکر میکنی این دولت خیلی کار کرده، این همه درآمدهای نفتی کجا رفت؟ سر سفره تو یا سر سفره ....

من فارغ التحصیل دکتری محیط زیست از دانشگاه برن سویس هستم تا دیر نشده باید یک وزارتخانه پاسخگو بنام محیط زیست ایجاد کرد نه مانند اکنون یک سازمان با حداکثر شش هزار نفر کارمند که من چند روز پیش شنیدم بیشترشان قراردادیند آخه کدام کارمند قراردادی میتوانند با قاطعیت اضهار نظر کند وگرنه در ده سال آینده شاهد بحرانهای شدید زیست محیطی در کشور خواهیم بود