صبا بيار ز ياران رفته ام پيغام
كه دركشاكش دوران چه گشتشان فرجام
مرا مصاحب وهمدرد وهمسفر بودند
به همرهان من آمد چه اندر اين ايام
ز طائران خوش آواز بزم ديروزم
خبررسان كه نشستند بر كدامين بام
ز شهد خاطرشان كام من بود شيرين
كجا شدند و زشهد كه اند شيرين كام
خبر زحال من خسته دل نمي گيرند
نمي برند چرا زين به ره فتاده نام ؟
پريدگان زقفس را ببر سلام از من
بگو كه ياد شمايم خوش است صبح و شام
خوشا شما كه ز قيد جهان شديد آزاد
گشوده خوش پر وبال و رها شديد از دام
دريده پرده مكر و رياي اين فرتوت
شكسته دام و كشيديد دامن از اوهام
هر آنكه از سرغفلت سپرد دل اينجا
همي بداند و گويم بود خيالي خام
از اين عروس بزك كرده كس نشد محفوظ
نخورده است كسي از خم وفايش جام
همان خوش است كه همچون شما كنم پرواز
رسيده نامه به حكاك هم ز بار عام
اي شهيدان عزيز /اين را بدانيد كه قاطبه مردم ايران راه و ياد شما را زنده نگه ميدارند و من حقير هميشه از اينكه خو نتوانستم با شما هم پرواز شوم افسوس ميخورم.
روحتان شاد.
خدا بيامرزد دكتر شريعتي را كه گفت انقلابي ماندن مهمتر از انقلابي بودن است بنظرمن رزمندگاني كه ماندن ومنحرف نشدند و غرق در ماديات نشدند از همه بالاترند.