بشکنه دستی که نمک نداره !!!! کویتی ها یادشون رفته زمانی که عراق در 12ساعت خاک بی ارزششون رو تصرف کرد. تعداد زیادی از خانواده های کویتی به شهر و استان ما پناه اوردن . این قدر در حقشون خوبی شد که درد آوارگی رو نفهمن! حیف حیف اون همه خوبی
حرف زدن راحت هست اما در عمل دیدیم که حتی خرمشهر که یکی از شهرهای نه چندان بزرگ ایران عزیز هست ، یک ماه جلوی ارتش متجاوز صدام ایستادگی کرد ، به این حضرات گوشت آلود و تن پرور کویتی بگین هرکس با ایران و ایرانی در بیفته سرنوشتی مثل صدام لعنتی داره
این آقای ناصرالدویله باید یک سری به آرشیو خبرها و وقایع حمله عراق به کویت و اشغال آن بزنه که ببینه چه اتفاقاتی با حضور سربازهای عراقی در کویت به وقوع پیوست ،حتی حرمسرای امیر کویت هم در امان نماند. خوب است یک کمی کلاهشان را بالاتر بگذارند.از بی غیرتی دچار مالیخولیا شده اند!!
كويتي ها با شجاعت تمام و غيرت بي نظير توانستند چند ثانيه در مقابل صدام مقاومت كنندو كشورشان را آزاد نمايند من بعنوان پزشك به ايشان توصييه مي كنم كه داروهايشان را بموقع مصرف كرده و براي ادامه درمان به يك روانپزشك مجرب مراجعه نمايند.
والله اگه اجازه بدن تنهابخش کوچکی از لرها می توانند تمام اعراب حاشیه جنوبی خلیج فارسی را برای همیشه از صفحه ذوزگار محو کنند! تا دیگر جرات این یاوه گویی ها را نکنند.
کویتی ها تا قبل از استقلال 1962 برای همه چیز وابسته به آبادان و بصره بودند آرد، حبوبات، آب و ... از طرف ایران برایشان ارسال می شد. سال 1782 یک دعوای قبیله ای روی داده و آن اینکه یک شیخ عرب ایرانی قصد داشته کوت کاظمه یا کویت فعلی را تابع و مطیع خود نماید از این قضیه نه دولت ایران خبر داشته و دارد و نه حاکم اهواز - اما این شیخ ایراندوست فرد شجاعی بوده ولی با بی تدبیری تعدادی قایق را برای دستگیری شیخ کویت می فرستد و این قایقها قبل از رسیدن به ساحل کویت دچار توفان ناگهانی شده و غرق می شوند. این کل ما جرا است بقیه اش افسانه بافی های جار الله و دوسری است
دوست بسیار عزیزی گفته بود ;ای مگس عرصه سیمرغ....
علاوه بر تایید گفته ی به حق ایشان می خوام بگم عرضی کویت نداره که بخواد ببره در عین اینکه اصلا زحمتی هم واسه ایران نداره .به نظرم تنها زحمتش واسه ایران همین چند سطری بود که همچو منی د ر ذکر کویت نوشتیم.