درود بر اين انسانهاي با شرف و آزاده... درود....
گرچه شهادت آرزويشان بود ولي كاش بودند و اينان كه با نام دين و با مقدس مابي خون ايران و ايراني را در شيشه ميكنند بر جاي خود مينشاندند...
اي كاش چمران ها، رجايي ها، باهنرها، باكري ها، نامجوها و بهشتي ها بودند تا اين مصائب را در كشورمان نداشتيم....
این شهیدان عزیزوهمه شهدا عاشق شدند ودر راه عشق خود عارفانه رفتند.اکنون روح پاک آن عزیزان نظاره گر اعمال ماست. راه پاک وخون مقدس آن شهدا که به خاک این کشور تقدس مضاعف اهدا نموده را چگونه پاسداری کنیم که فردای قیامت شرمنده نشویم ؟