خدايا فقيران ما را به سومالي بفرست تا از كمكهاي انسان دوستانه برخوردار شوند
يه سري به مرز نشينان سيستان وبلوچستان بزنيد ببينيد اونجا چه خبره

وقتی درک و تحلیل مردم سطحی میشه و بر واقعیت های دردناک جامعه سطحی نگاه می کنند نتیجه اش همین میشه. متاسفانه در این کشور فقر و بیکاری تبدیل به یک فرهنگ شده به طوری که دیدن مردم فقیر یا درماندگی یک هم نوع تبدیل به صحنه های تکراری شده و چه راحت همه از کنار این ها میگذریم.

عجب شما تهرانيها كم توقع هستيد . تحمل ديدن يه روز كه شهرتون اينجوري باشه رو نداريد . بيايد شاهرود ببينيد چه خبره پس . بخدا حدود يكماه مانده به عيد پارسال كوچه خونه ما( شهيد مفتح ) جوب آبش رو پركردن و جاش يه جدول كوتاه گذاشتن هنور خاك و ماسه هاش ريخته و جمع نكردن . آنوقت شما يه روز بنده خداها بخاطر بارون زياد نتونستن زيرتون رو تميز كنند داريد خودتون رو ميكشيد

اي بابا كشش نديد !!!! مهم نيست كه!!!

بهتره ما هم مثل برخی کشورها که هر روز صد جور ایراد ازشون می گیرم، محل هایی داشتیم که افراد فقیر مددکاری و در صورت نیاز چند روزی تا بازگشت به خانواده، شهر، روستا یا محل خود اسکان داده می شدند. جایی که مردم به اون اطمینان داشته باشن و هر روز که خواستن با واریز پول بتونن شکم چند گرسنه رو سیر کنن. طبیعی است که هر کسی دوست داره به همنوع خودش کمک کنه، اما نه می شه دست یکی از این افراد فقیر رو گرفت و به خونه آورد (نشناختن، احتمال بیماری، اعتیاد و ....) و نه ساکت نشست. باید مراجعی مثل شهرداری، کمیته امداد و دهها و صدها نهاد و سازمان و دار و دسته ای که اینجا و اونجا درست شدن، پا وسط بذارن و در چهار طرف شهر چند سوله رو به کار اختصاص بدن.