خیلی ساده انگاره است که در میان کشور هایی مانند انگلستان،آمریکا،فرانسه،آلمان و حتی روسیه و چین یکی را حامی و دیگری را دشمن بپنداریم.
موضع گیری های جانبدارانه و یا خصمانه این کشور ها فقط بر اساس برنامه ریزی تنظیم شده از قبل و تقدم و تاخر زمان ایفای نقش بین خود آنها انجام می گیرد و هیچکدام از این کشور ها محض رضای خدا و به لحاظ منافع ملی ما واکنشی انجام نمی دهند و نخواهند داد.
آمریکا،انگلیس،فرانسه،آلمان و چین و روسیه تنها نامهایی است که بعنوان نمای بیرونی و ظاهری و ابزاری تصمیم گیران اقتصاد جهانی هستند که هر کدام به نوبه خود در زمان در نظر گرفته شده برای آنان واکنش های از پیش تعیین شده را بروز می دهند.
تصمیم گیران واقعی شرکتهای چند ملیتی و صاحبان پرقدرت آنها هستند که برای مثال با تحریم بنزین برای کشور عزیزمان ایران سیاست های ما را سوق به مثالا پالایشگاه سازی می کنند که بخش دیگری از صنایع وابسته به آنها ایفای نقش نموده و اینبار با فروش قطعات و تکنولوژی و فن آوری به چندین برابر قیمت آنهم با موش و گربه بازی افکار عمومی ما را ارضا نمایند.
برای رسیدن به عرصه والای استقلال و ضد ضربه نمودن نظام و کشور از اهداف شوم تمامی این کشور ها هوشیاری و دقت نظر و سوءظن به تمام آنها لازم است.
در کنار این امر تقویت بنیه های اقتصادی،سیاسی،نظامی و علمی از کشور ما قدرتی خواهد ساخت که حداقل با این حربه های بچگانه این دول تشنه به منابع ما دچار سر درگمی و دستپاچگی نگردیم.
و الا رفاقت امروز با فلان کشور از این گروه و ضدیت با دیگری و فردا بالعکس مانند پریدن از آغوش پلید این دشمن به آن یکی است که ثمره ای جز اتلاف زمان،هدر دادن منابع مالی،ملی،علمی و فرهنگی نخواهد داشت.
باید با بسیج تمامی منابعی که اشاره گردید و مقابله،نقشه خوانی و یافتن راههای نفوذی دشمنان این راهها را مسدود نموده و حیله هایشان را نقش بر آب نمود. انشالله
یعنی از سگ کمترین اگه حمله نکنین.
نکنه دل به چند تا بچه فاسد آبجو خورتون خوش کردین که اگه ببینن جونشون در خطره فوری عقب نشینی می کنن؟
پاسخ ها
نادر
||
۰۸:۴۵ - ۱۳۹۰/۰۸/۱۷
آقا حامد! ما بچه های جنگیم و از یک لجظه دفاع مقدسمان _ ولو به لحاظ تاکتیکی اشکالاتی داشت_ پشیمان هم نیستیم . ولی جنابعالی جنگ ندیده ای و نفست از جای گرم بلند می شه! به نظرم باید ملت را برای پذیرفتن خسارات آماده کرد . تنها در این صورت است که ما قادر به ادامه دفاع و حتی پیروزی و ایراد ضربات سنگین و قدرتمند به دشمنان خواهیم بود. برای رفع خطرات آینده و حتی برای رویارویی با آن نیازمند وحدت داخلی هستیم. آنها که برای ایجاد این وحدت سد شده اند و نمی گذارند همه انقلابیون دوباره دور هم جمع شوند و مانع آزادی آنها می شوند، نمی دانند که چه خدمت بزرگی به دشمنان می کنند!
انگلیس که با نابودی بومیان استرالیا و امریکای شمالی و نیوزیلند و جزایر اقیانوس کشور های انگلیسی زبان زیادی در پنج قاره جهان بوجود اورد معلوم است که با توجه به پشیبانی این کشور ها قصد حمله به ایران را دارد کشوری که در 400 سال گدشته همه جنگ ها برده الان هم فکر تصرف ایران است مثل زمان قاجار البته اینبار احتمالا این ارزو را به گور خواهد برد
آقایانی که فرزندانشان را به دیار فخیمه فرستاده اند آیا دل در گرو آن ندارند ؟؟؟؟؟؟؟؟؟
مرگ بر انگلیس آیا ما با داشتن رابطه با این زالو نفعی هم میبریم؟؟؟؟یا فقط بعضی از آقایان میبرنددددددد؟؟؟؟؟؟
در طول تاریخ چند صدسال گذشته کشورمان، انگلیس و روسیه دو کشوری بودند که دائم به منابع ایران چشم داشتند و در تجزیه ایران بیشترین نقش را ایفاء کردند. بزرگترین جنایت انگلیس در دوران جنگ اول و دوم جهانی بودند که جلوی هرگونه کمک های خارجی به ایران را گرفته بود و در نتیجه هزاران هزار نفر بخاطر قحطی و گرسنگی و امراض واگیری کشته شدند
موضع گیری های جانبدارانه و یا خصمانه این کشور ها فقط بر اساس برنامه ریزی تنظیم شده از قبل و تقدم و تاخر زمان ایفای نقش بین خود آنها انجام می گیرد و هیچکدام از این کشور ها محض رضای خدا و به لحاظ منافع ملی ما واکنشی انجام نمی دهند و نخواهند داد.
آمریکا،انگلیس،فرانسه،آلمان و چین و روسیه تنها نامهایی است که بعنوان نمای بیرونی و ظاهری و ابزاری تصمیم گیران اقتصاد جهانی هستند که هر کدام به نوبه خود در زمان در نظر گرفته شده برای آنان واکنش های از پیش تعیین شده را بروز می دهند.
تصمیم گیران واقعی شرکتهای چند ملیتی و صاحبان پرقدرت آنها هستند که برای مثال با تحریم بنزین برای کشور عزیزمان ایران سیاست های ما را سوق به مثالا پالایشگاه سازی می کنند که بخش دیگری از صنایع وابسته به آنها ایفای نقش نموده و اینبار با فروش قطعات و تکنولوژی و فن آوری به چندین برابر قیمت آنهم با موش و گربه بازی افکار عمومی ما را ارضا نمایند.
برای رسیدن به عرصه والای استقلال و ضد ضربه نمودن نظام و کشور از اهداف شوم تمامی این کشور ها هوشیاری و دقت نظر و سوءظن به تمام آنها لازم است.
در کنار این امر تقویت بنیه های اقتصادی،سیاسی،نظامی و علمی از کشور ما قدرتی خواهد ساخت که حداقل با این حربه های بچگانه این دول تشنه به منابع ما دچار سر درگمی و دستپاچگی نگردیم.
و الا رفاقت امروز با فلان کشور از این گروه و ضدیت با دیگری و فردا بالعکس مانند پریدن از آغوش پلید این دشمن به آن یکی است که ثمره ای جز اتلاف زمان،هدر دادن منابع مالی،ملی،علمی و فرهنگی نخواهد داشت.
باید با بسیج تمامی منابعی که اشاره گردید و مقابله،نقشه خوانی و یافتن راههای نفوذی دشمنان این راهها را مسدود نموده و حیله هایشان را نقش بر آب نمود. انشالله