ياران چه غريبانه رفتند از اين خانه
هم سوخته شمع ما هم سوخته پروانه
روحمان با يادشان شاد و راهشان پر رهرو باد

شهدا شما را به ارباب بي كفنتان قسم ما را هم ياد كنيد

تا پیروان راه امام حسین در این کشور باقی هستند هیچ قدرتی ما را به زانو در نخواهد آورد

آخ... كربلاي 4 يادم رفته بود. سيد عزيز ما را ببخش. لااقل سالي يك بار مي بايستي غبار از چهره نازنينت مي گرفتيم.
غفلت هاي شهر نشيني تمامي ندارد.

به خدا قسم حق این بچه ها ماندن نبود حیف که ما ها ماندیم و از قافله عشق جا مانده ایم نمی دانم شاید تقدیر این بوده است تا خدا ما مورد آزمایش قرار دهد

خداوند رحمتشان كندباباي من هم كه در كربلاي 4 شركت كرده بود وهم در كربلاي 5 كه به درجه جانبازي رسيده بود وبعد از مدتي كه به ما خبر دادند وبابا به منزل آمد هيچ حال خوشي نداشت وخيلي غمگين وناراحت بود از اين كه عمليات كربلاي 4 توسط منافقين كور دل لو رفته وتعداد زيادي از نيروهاي رزمنده ما در اين عمليات شهيد شدند وشكست سنگيني از دشمن خورديم ولي بابايم تعريف مي كرد ومي گفت كه كه در اين عمليات كربلاي 5 تلافشي راآوردند وجبران كردندبنده خيلي مشتاق ديدارهمرزمان بابايم كه در اين عملياتها بودند وهمديگر مي شناختند جانباز ي بنام "معراجعلي رضايي غلام از استان همدان "هستم ضمن اينكه ايشان در سال 88 به رحمت خدا رفته ودر قطعه بهشت زهرا آرام گرفته،خاطرات پدرم از جبهه هميشه در ذهن من تداعي مي كند. خداوند همه شهداي جنگ وشهداي اين عمليات هارا رحمت وروحشان را شاد نمايد.

خاطرات عملیات کربلای 4 ، واقعا از یکسو برای از قافله عقب مانده ها تکاندهنده! و از سوی دیگر برای السابقون السابقون شیرین تر از عسل !است
خدا همه شهدای کربلای 4 ، به خصوص سید شهدای این عملیات - مرحوم شهید سید جمشید را با اربابمان حسین علیه السلام محشور گرداند.

باتاييدنظردوستان، پيشنهاد مي كنم بخشي از وصيت او كه حاكي از روح بلند و جان واصل او قبل از شهادت بوده را در كاغذي نوشته ضمن الصاق به قلب و عملمان تا مدتي در منزل نصب و جلوي چشم خود و خانواده و دوستان قرار داده مرور و عمل كنيم تا انشائ اله ماهم توفيق آنچه جانان مپسندد را درك كنيم.

به جرات می گویم یکی از زیباترین و تاثیر گذارترین وصیت نامه هایی بود که تا کنون خواندم . رحمه الله علیه

سلام علیکم و رحمت الهی نسیب آن شهید والامقام باد.یادش بخیر آن شب آخرین نماز مغرب وعشاء را که به امامت سید جمشید در فرودگاه آبادان خواندیم بعد از نماز سید لحظاتی نشسته بود و آرام آرام ذکر می گفت و زیر نورچراغ فانوس در صورت ایشان دیدم که سید هم رفتنی شده شاید از مولای خودش حضرت اباعبدالله حسین (ع) قولی گرفته بود که صورت نورانیش از اشک خیس شده بود.باتشکر از همرزمان عزیز برادران مصطفی آهوزاده و حاج حسین موتاب در تهیه این گزارش .