حاج حبیب این "به نظر من" ها که جنابعالی ارایه دادید متکی بر هیچ مبنای علمی و آماری قابل اتکا هم هست یا نه؟
درست است که افراد باید در بیان افکارشون آزادی داشته باشند، اما اینکه کسی بیاید و مثلا بگوید "به نظر من قضیه خیام و اسلام و شیعه ارتباط عمیقی با هم دارند و به نظر من کسب المپیادهای علمی توسط ایرانی ها از جای دیگه ای آب می خوره" چندان قابل پذیرش نخواهد بود.
همینطور در مورد میانگینی که از رفتارها، فرهنگ و خلق و خوی ایرانی ها و بقیه مردم جهان هم گرفتید! لازم به ذکر است که یکی از پایه های تاریخی توسعه علمی را در جهان نه ایرانی ها، که تمدن اسلامی می دانند که بخش عظیمی از آنها عرب بوده اند. ممکن است من و شما دل خوشی از قوم عرب نداشته باشیم، اما این دلیل بی انصافی نمی شود. جالب است که نقش هندی ها را هم در حوزه فرهنگ بالکل نفی کرده اید. معنای "بخش عظیمی از اروپا" را هم به خوبی درک نکردم، نمی دانم از حیث فرهنگی و رفتاری چه معضلات بزرگی در اروپایی ها دیدید که مابه ازایش را به همان گستردگی ما در ایران نداریم. از حیث توسعه علمی هم -که شاید هدف اصلی این نوشته باشد- قطعاً نمی تواند منظورتان غرب، جنوب، مرکز و شمال اروپا باشد چون نقش انها در توسعه علمی اظهر من الشمس است. اگر هم در تاریخ علم مطالعات کافی داشته باشید می بینید بسیاری از دانشمندان اروپایی از شرق این قاره برخاسته اند.
ضمناً متاسفانه نفهمیدم رابطه دین مردم امریکای لاتین با مطالب این مقاله چیست. ضمن اینکه به واسطه فاصله جغرافیایی و عدم ارتباط تاریخی ما با مردم این بخش از جهان و عدم استیلای آنها بر بنگاه های خبرپراکنی جهانی و خیلی دلایل دیگر طبیعی است که ما اطلاعات چندان زیادی از بسیاری از وجوه علمی-فرهنگی-اجتماعی مردم امریکای لاتین نداشته باشیم، اما ندانستن دلیل بر نبودن نیست.
ممنون از بیان فساد و ناهنجاری های فرهنگی و رذایل اخلاقی که در مورد ژاپن گفتید و مثالی نزدید جز نگاه ابزاری به انسان ها که این مثال شما خیلی هم پایه های علمی ندارد؛ تا وقتی نمونه های عینی ارایه نشود با این طرز صحبت شما من هم میتوانم بگویم "مردم لبنان/کره/شیلی/گواتمالا/کنگو و... نگاه ابزاری به انسان ها دارند"!
ضمناً اگر تعریف شما از استعمارگری حمله به سایر اقوام و ملل و تصرف خاک آنها است خواهشمندم یک بار دیگر به تاریخ درخشان خودمان در کشورگشایی نگاهی بیندازید تا مشخص شود کداممان استعمارگرتر بوده ایم.
متاسفانه عارضه ذکر شده در این مقاله اینقدر ریشه دار است که بعضی هایمان در مخالفت یا حتی موافقت با آن هم دچار همان عارضه ای شدیم که موضوع این مقاله بوده است!
در پیروی از معرفت و اخلاق اسلامی برایتان صبر، انصاف و عدم تعصب آرزومندم.

جایزه صلحشو به اوباما و تنها جایزش به ایرانیا چایزش به عبادی بود

از این مقالات تولید علمی که شما می فرمائید منم کیلو کیلو می نویسم ولی تولید علم کجا و مقاله نوشتن کجا شما هنوز خوابی برادر

باز هم که می گید وقتی ما چنین بودیم آنها چنان بودند. همش از زمان گزشته استفاده می کنید. بابا الان چی هستی؟ باید تلاش کنی تا به جایی برسی. لاف زدن فایده نداره. عمل کن برادر من.

دلت به چی خوشه اون مقالاتی که میگی ما مینویسیم و میدونیم چی هستن. تولید علم کجا بود

مشکل بیشتر از توهم خود بزرگ بینی عدم آگاهی است با توجه به کامنتها مشخص میشود که بسیاری از مردم هنوز با جایزه نوبل و شرایط اهدای آن آشنا نیستند و فرق نوبل صلح با نوبل فیزیک یا علوم پایه را نمیدانند

شما که آگاه هستی لابد می دونی که برای معرفی یک دانشمند برای دریافت علوم پایه چه حمایتهایی موثر است و بلکه لازم است.