شخصا در سالن حضور داشتم و از نزدیک تماشا میکردم . مظاهری اولا بسیار مودب و بسیار هم نسبت به رقیب خود از همه لحاظ برتر بود و رقیب از خجالت برنده شدن قلابی حوله بر سر کشید و از صحنه کنار رفت و تا اخر عمر هم خجول این بی انصافی خواهد ماند . و اما انچه که بیش از همه نمود میکرد حرکات بسیار موقرانه و ادب و ایستادن در صحنه ورزش بکس بود که انگار این جوان بسیار نجیب برای بکس به صحنه نرفته بود و تصور میکرد بازی شطرنج است . نه رقص پا و نه حرکات مخصوص بکس . بقدری رقیب را به اپآغوش میکشید که انگار بیم خوردن یک ضربه به بینی اش همیشه در حالت تدافعی او را میبرد . اخطار داور برای اینکه آقا بغلش نکن را شوخی تلقی میکرد . اگر با یک دست فقط رقیب را دور نگاه میداشت که اگر رقیب صد مشت هم طرف او دراز میکرد بلندی قامت و دستان اشت موجب این میشد که کوچکترین ضربه ای به صورت لطیف ایشان وارد نشود . ایکاش کمی رقص پا یاد میگرفت و مفت بازی نمیکرد . عضلات جناب مظاهری انگار برای ازی شطرنج ساخته شده بود بهر حال همه و همه حتی چند امریکائی که در ردیف کناری من نشسته بودند الفاظ بدی به داور نثار کردند . این آلمانی داور فقط انتظار داشت که یک بار این اقا رقیب را بغل کند . افسوس که بکسور ما فراموش کرده بود که برای بکس و خوردن حتی یک بکس را تحمل داشت نمیباخت . عیب می جمله بگفتی هنرش نیز بگو
پاسخ ها
ناشناس
||
۱۸:۵۹ - ۱۳۹۱/۰۵/۱۴
حداقل یک پرچم ایران می بردی بلند می کردی . یک خورده وطن پرستی را از غربی ها یاد بگیر
برای آقای مظاهری عزیز واقعاً متاسف هستم و همیشه ورزشکاران بیچاره بعد از این همه سعی و تلاش و امید باید این چنین مورد ناعدالتی قرار بگیرن . اگه این روسیاسی میدونید که هست پس بازی نکردن با ورزشکاران اسرائیلی را چی میگید؟ خوب اونم سیاسی دیگه!