انگلیس هیچوقت مستقیما وارد جنگ نمیشه اول امریکا را می اندازه جلو در اخر کار خودش برای سود میاد جلو

به نظر من هم این تحرکات نظامی مشکوک است و شاید علامت نشان دادن چراغ سبز به اسراییل برای انجام تحرکاتی در منطقه باشد.البته و صد البته نیروهای مسلح ما ائم از سپاه و ارتش کاملا این تحرکات را باید رصد کامل و اقدامات لازم برای خنثی سازی هرگونه تجاوزی به خاک کشورمان را انجام دهند تا غافلگیر نشویم.

سال ۶۳ هم فرانسه با تبلیغات فراوان هواپیماهای سوپراتاندارد خود را در عراق مستقر کرد که در نهایت از ۵ جنگنده تنها دو فروند به پاریس بازگشتند‏!‏ تاریخ نشان داده که تهدیدهای خارجی جز بازی با افکار عمومی نتیجه ای ندارد‏!‏‏!‏ تنها عاملی که برای ما در این شرایط خطرناک است اختلافات داخلی است به امید که با اتحاد تمامی جریانات سیاسی از این شرایط دشوار پیروز خارج شویم

اینها میخوان سورپرایزمون کنن و وقتی ما خوابیم حمله کنند فکر کردن ملت ایران متوجه نیستن باید مواظب باشیم چون انگلیس از نظر هوایی و آمریکا از نظر زمینی و دریایی قوی هستن

اروپا و استعمارگر پیر از این مقوله استراتژیک ترس دارند که ایران در فصل زمستان بخواهد تنگه هرمز را ببندد بستن این تنگه در فصل سرما و قطع مبادلات تجاری بخصوص نفت باعث فلج شدن آنها خواهد شد فلذا انگلیس به عنوان خط شکن سعی می کند دندانهای خودش را به رخ ما بکشد شاید ما از این اقدام کوتاه بیاییم ولی آنها باید بدانند اگر شرایط تحریم را برای ما سخت و سخت تر می کنند ما هم راهکارهایی داریم که بتوانیم امنیت آنها را به خطر بیاندازیم. فقط آنان نیستند که می توانند در معادلات منطقه ای دخالت کنند. این قدرت ایمان و دفاع از خاک و ناموس است که معادلات را به سمتی حل خواهد کرد که خواب را از چشمان بیمناکشان بخصوص شیخکهای بی عرضه عربی خواهد ربود.

به خاطر این گستاخی باید هر چه زودتر تنگه را ببندیم .

همانگونه كه در خبر هفته قبل كامنت گذاشتم مجددا عرض مي كنم اين پدرسوخته هاي سياست باز هميشه نعل وارونه مي بندند وقتي دارند ميان انگار كه دارند ميرن انگليس و آمريكا دو روح در يك بدن اند هرجايي كه يكي برود ديگري هم دنبالش مي رود نيازي به تحليل سياسي ندارد آن كارتون معروف (گربه سگ) خاطر تون هست اون حقيقت حال اين دو كشور انگلوساكسون

ذکر این مسئله هرچند واضح واضحات بوده و همه کسانیکه از حد اقل شعور سیاسی بر خوردار هستند میدانند که همه این کش و قوس ها بخاطز تنها وتنها کلاه ملا نصرالدین (نفت وغارت آن )است و بس .وگرنه ایران کی گفته بالای چشمتان ابرو است .کمی باید واقع بین شد . تضمین منافع اینها در خلیج فارس بصورتی رسمی تمامی این مصیبت هارا از سر ملت بدبخت ایران دور میکند . اینها در حال حاضر ( غرب ) که خود دچار بحران شدید اقتصادی هستند برای حل این بحران نیاز شدید به جنگ دارند تا از این روی کارخانه های اسلحه سازی انها بکار افتد و با انهدام و دوباره سازی زیر ساخت ها این بحران را حل کنند . همین . متاسفانه جنگ غیر قابل اجتناب است در این شرایط . چرا که تنها راه خروج از این بن بست را در شروع و ادامه جنگ در منطقه خاور میانه میدانند و یا اینکه سران این ممالک به نحوی و داوطلبانه منافع نا مشروع این اراذل را تضمین کنند که در خصوص میهن عزیزم ایران قبول این زورگیری بعید است براین اساس ما چاره ای نداریم که دیر یا زود در میدان جنگ این حساب را تسویه کنیم . وقوع جنگ حتمی است باید مسئولین محترم امادگی های لازم را در ملت عزیز ایران ایجاد کنند .

دولت نکبت انگليس خودش برنامه ريز اصلي اين بحران است ساده انديشي اگر به اين روباه پليد اعتمادشود.نه به روسها ميشود اعتماد کرد نه به انگليسي ها.

منطقی نیست اگر کشوری واقعا قصد ورود به جنگی رو داشته باشه از قبل طرف های مقابل رو از تحرکات خودش اون هم تا این حد تبلیغاتی و نه در حد سیستم های اطلاعاتی کشورها آگاه کنه مگر قصد ایجاد تشنج در منطقه رو داشته باشه که خود تشنج و التهاب فضای منطقه آستانه تحریک رو پایین میاره و میزان تصمیمات اشتباه از سمت کشورهای منطقه تحت فشار حاکم شده از بابت حضور این نیروهای خارجی بالاتر می ره و خیلی از اهدافی که این نیروها و کشورهای مطبوعشون به دنبال اون هستن بدون شلیک حتی یک گلوله بدست میاد .اهدافی که به نظرم لزوما برنده ای در کل ندارند یعنی نه ملت های منطقه و نه ملت های غرب از اون بهره ای خواهند برد .صرفا وادار کردن دولت های منطقه برای وارد کردن اون ها به شطرنجی که 2 یا 3 کشور پایه اش رو گذاشته و سال هاست به کسی استراحت ندادند واسه همینه می گم برنده ای نداره این بازی. چون منابع و جدای از اون آرامش ملت ها و صلح منطقه آسیب می بینه و برگشتی هم در اغلب موارد نداره .در واقع توجه دولت های منطقه به مسایلی معطوف می شه که در جهت مخالف پیشرفت های درونی اون هاست و شاید این اون چیزیست که این نیروها دنبالشن چون در زمانی که کشوری احساس کنه ممکنه مجبور به دفاع از خودش بشه تمام تلاشش به اون سمت می ره و بالاجبار از رسیدگی به مسایل مهمتر داخلی و حتی خارجی به دور از منطقه باز می مونه.