هر چند نقش افراد مهم است اما مهمتر از ان مدريت حاكميت است در غير اين صورت اشخاصي هم كه براي قانون احترام قايلند براي اينكه كارشان پيش برود مجبورند قانون را زير پا بگذارند همین ایرانی ها در خارج از ایران به خوبی کار میکنند. پس مشکل از ما ایرانی ها نیست. مشکل از نبود سیستم است.منظورم از سیستم لفظ مقدسی است که شامل فکر کردن، برنامه ریزی، دیدن تمامی جنبه ها، بهینه سازی، قانون گذاری و ..... است.
شما سیستم بساز، آنوقت ببین ایرانی چه میکند!!
وقتي دولتمون ؛ براي مردم ، زرنگ بازي در مياره ، ميطلبه كه مردم هم ، همون روش دولتشون رو در پيش بگيرن . مصداق واقعي زرنگ بازي را در رانندگي ما ميتوان ديد در توان و قدرت ذهنی وجسمی هر ایرانی دیده می شود که از هر مرحله از زندگی خود می تواند با سرافرازی قد علم کند و به مردم جهان نشان دهد که ما ایرانی ها همانطور که مدعی تمدن عمیق بشریت هستیم همانطور در عمل مان نشانگر خواهیم بود لذا بهتر است از این پس به اهداف نگریست و از همین لحظه دست از هرگونه اشتباهی برداشت و به پیشرفت ایرانمان وطنمان دستی برسانیم که این مساوی با پیشرفت شخصی هر فردی در جامعه همیشه ایرانی خواهد بود (یا علی) ما هرچي زرنگ باشيم ، به گرد پاي دولت زرنگمون نميرسيم !!!!!!!!!!!!!!!!!! دور زدن قانون و فرار از واقعيت زرنگي نيست خيانت و سوئ استفاده از موقعيت ايجاد شده است و هر چقدر بيشتر شود آتش آن دامان همه را مي گيرد . و پيش از همه دامان خود زرنگ زاده را خواهد گرفت ولي متوجه نيست چرا كه هر سر بالائي يك يرا زيري به دنبال دارد يا هر بلندي يك پستي با سلاماگر اين فرض پايه را بپذيريم كه اصل حداقل كوشش براي همه انسانها صادق است همه مردم دنيا در انجام كارهاي خود حداقل كوشش را انجام ميدهند ولي آنچه جامعه متمدن را از جوامع بدوي كه افراد فقط سودهاي كوتاه مدت خود را ميبينند ولو به ضرر بقيه حضور و اعمال قانون است به همين دليل وقتي در جامعه اي قانون يا اجراي آن كمرنگ مي شود افراد بر اساس ميزان آگاهيها و اعتقادات قلبي خود به قانون تن ميدهند و نه بدليل الزام مجريان بر اين اساس هر چه سطح دانايي و سواد يا اعتقادات و باورهاي قلبي به پاداش يا كيفر اخروي بيشتر باشد ديرتر سد قانون شكني افراد شكسته ميشود وگر نه خيلي تفاوتي بين ايراني و اروپائي و امريكائي وجود ندارد و اگر ميبينيم كه آنها كمتر قانون را دور ميزنند بدين خاطر است كه ريسك اين كار براي بسيار زياد است.
مردم نه زرنگ هستند و نه تنبل بلکه سیستم ما این رفتار را بر ایشان تحمیل می کند. مثلا کارمندی که باید با یک شیفت کاری آنقدر درآمد نداشته باشد که یک زندگی شرافتمندانه را تامین کند و زمانی را صرف گذران وقت با خانواده کند مسلما به این راه کشیده می شود. در ضمن قانون در ایران شفاف نیست و قدرتمداران با استفاده از عدم شفافیت این قانون و یا به علت عدم آگاهی مردم از ریزه کاری های آن هزینه ها را بر طبقه متوسط تحمیل می کنند و زرنگ ها که همان پولدارها هستند و از نعمت داشتن وکیل برخوردارند همیشه بر این قوانین در جهت منافع خود سوارند. متاسفانه منافع ملی چه در سطح قدرت و چه در سطح مردم نیز ارزش ناچیزی دارد.
پس ما هم ؛ يه جورايي زرنگيم