قصد جسارت به هيچ كس را ندارم ولي بيشتر اختراعات ما(اگر چه ايده ان از خود ماست) دركشورهايي مثل چين توليد ميشه اما مارك ونام شركتهاي داخلي به ان زده ميشه وجزء اختراع ان شركت يا شخص در ايران ثبت ميشه!كاش ما هزينه ساخت واجراي يك سامانه را در كشور داشتيم!
پاسخ ها
حقیقی پور
||
۱۴:۳۹ - ۱۳۹۱/۰۹/۰۹
بعد از این همه سال هنوز 3 کشور صنعتی اروپا نمی توانند که ارباس را بسازند .
تابناک به خاطر همین صداقت و شهامت راست گویی دوستت داریم
همه ما ایرانیان دوست داریم در هر زمینه ای پیشرفت داشته باشیم و من فکر نمی کنم حداقل در داخل کشور کسی باشد که عاشق پیشرفت کشور و وطنش نباشد ولی با بزرگنمائی واطلاعات اشتباه ممکن است به حکایت چوپان دروغگو گرفتار شویم وبی اعتمادی ایجاد نمائیم پس بهتر است با خودمان صادق باشیم
والسلام
من هم همون موقع این مطلب رو گفتم که این مورد حقیقت نداره و اگر هم انجام شده خداقل اولین نیست و می تونه تنها یک کپی باشه ولی خوب ما عادت داریم بدون تحقیق حرف بزنیم اظهار نظر الکی بکنیم و اگر کسی ایرادمون رو گفت بهش انگ بزنیم و تخریبش کنیم. واقعا برای این جامعه متاسفم. مثبت و منفی دادن هم تا زمانی که خودمون و افکارمون اصلاح نکنیم فایده نداره
به عنوان یک خبرنگار این حوزه عرض می کنم که: مشکل اول رسانه های ما از هول حلیم در دیگ افتادن است، از آنجا که علاقه وافری به پیشرفت کشور، نشان دادن توانمندی ها و رسیدن به قله ها وجود دارد، آنها بدون یا با کمترین تحقیق مطالبی که به ظاهر عملی هستند را منعکس می کنند یا اصلا تحقیق نکرده و به گفته های گوینده اکتفا می کنند.
مشکل دوم: ناآگاهی خبرنگاران و گزارشگرانی است که این خبرها را از منابع مختلف یا مخترعان می شنوند، آنها نه خودشان صاحب علم و فن هستند و نه زحمت می کشند که هر مطلبی را با استادان همان رشته در دانشگاه یا صنعت کنترل کنند.
سوم مسئله خبرزدگیست، یعنی یک رسانه یا خبرنگار برای آن که خبرش بیشتر جلوه کند، می خواهد به آن آب و تاب بدهد، برای همین واژه هایی مثل اولین بار در منطقه، در خاورمیانه در جهان و ... به راحتی استفاده می شود. اگر چه به هر حال هر اختراعی ممکن است هیچ مشابهی نداشته باشد ولی بار معنوی اولین بار در جهان خیلی بیش از آن است که مثلا یکی به فرمان خودرو بندی ببندد و بگوید من برای اولین بار در جهان فرمان بندی ساختم!!
اغراق مشکل دیگری به شمار می رود، یعنی در همان مسیر تبدیل یک کار عملی به خبری عمومی، خبرنویس به گونه ای آن را مطرح می کند که هر چه بیشتر برجسته به نظر بیاید، یعنی به نوعی کار علمی از قالب و اندازه های خود خارج می شود.
در نهایت ما باید بدانیم که دنیای علم و تحقیق مانند آب در ظروف به هم پیوسته از هم استفاده می کنند و به هم سود می رسانند، یک محقق از تجربه و دانش همه دانشمندانی که در آن رشته کار کرده و کارشان را به صورت مقالات علمی منتشر کرده اند استفاده می کند، یا حتی دستگاه های ساخته شده را به صورت مهندسی معکوس باز کرده و شیوه ساخت را می بیند و بعد چیزی به آنها اضافه می کند و به این ترتیب یک پله بالاتر می رود، ما نباید در خبرها به گونه ای مطلب را منعکس کنیم که گویی از صفر تا صد آن در یک کار علمی انجام شده است
بس کن تابناک...می تونیم...داریم...می سازیم..چرا واسه یه عده که به جای تلاش و پشتکار فقط بلدند یه گوشه بشینن و غر بزنن سوژه درست می کنی؟؟؟حرفت شاید منطقی باشه و شاید هم دروغ نمی دونم ولی تو این مملکت..آره تو همین مملکت کسایی را داریم که خالصانه و از جون و دل دارن تلاش می کنن..
در ضمن گفتن ما ميتونيم ناو هواپيما بر از همين الان بسازيم يادمون نره.ولي بزاريد كاملش بياد بعد بحث كنيد.مشكل ما ايرانيا اينه كه فرق بين درست و غلط رو نميدونيم يه شبه ماه ميريم يه شبه بر ميگرديم تا خبرش پخش شد همه گفتن ايول حالا كه يه عكس پيدا شد همه بر عكس.تحقيقم كه بلد نيستيم.كشوري ميگه ما كارمون درسته كه عمل كنيم به نظر شما ماها اهل عمليم يا حرف و بلند پروازي؟
پاسخ ها
ناشناس
||
۱۱:۱۱ - ۱۳۹۱/۰۹/۱۰
سری به دانشگاه های شریف و تهران و امیرکبیر بزنید
تحقیق رو خیلی خوب بلدن
لطفا دایره اطلاعاتتون رو بالا ببرید و بعد نظر بدید
تازه اگر هم به پرواز در بیاد فقط یک پرنده است که اهمیت چندانی ندارد چون تو تمام اسباب بازی فروشی ها انواع و اقسام اون پیدا میشه مهم قابلیت هاشه که متاسفانه اصل و فرع داستان زیر سوال رفت
من هواپيماي F-16 مدل رو كه با موتور جت هم كار ميكنه ، از فروشگاه فروش هواپيماها و هليكوپتر ها و قايق هاي بدون سرنشين مدل خريدم و اتفاقا از نظر اندازه بزرگ هم هست و با كنترل به راحتي از راه دور قابل هدايته.
اگر حرفم رو باور نداريد در بخش تصاوير گوگل دنبالش بگرديد حتما پيدا خواهيد كرد.