این یه نمونه از تولیدیهاست که باز کارگراش جرات کردن حرفشونو بزنن وباز دست تابناک درد نکنه که جرات کرده منتشرش کنه ولی ای کاش مسئولین ما اینا رو ببینن ویه فکر اساسی به حال ما کارگرای بیچاره با این وضع تورم بکنن
شرکت من بابت فروش قطعات به کارخانه آزمایش از سال 1388 حدود یازده میلیون تومان از شرکت آزمایش مرودشت طلبکار است و طی این مدت علیرغم تلاش فراوان نتوانسته ام حقم را بگیرم به حکم قانون 40دستگاه یخچال را توقیف کردم ولی برخلاف قانون آنها را فروختند . و حالا ناچارا درحال گرفتن حکم جلب مدیرعامل شرکت آزمایش به جرم دست درازی به اموال توقیف شده میباشم.
من وهمكارارانم در يكي ازشركتهاي دولتي سال گذشته بعد از دريافت نكردن حقوق خود بيش از 10ماه اعتراض كرديم وجلوي شركت را بستيم ولي گفتند قانوني اعتراض كنيد ماهم از راه قانوني اعتراض كرديم ولي جوابش اين شد كه تك تك نيروها را اخراج مي كنند وهيچ گونه حق وحقوقي هم پرداخت نمي كنند مي گويند هر وقت داشتيم پرداخت مي كنيم
به بهانه خصوصی سازی شرکتها را ابتدا ضررده می کنن وقتی ضررده شد چند تا از این مدیران که اغلب نور چشمی و از ما بهتران هستند شرکت را با ثمن بخس خریداری کرده که آن شرکتها فقط پول زمینهاشون خدا تومن می شه تولید هم معنا ندارد گور پدر کارگر و باقی ماجرا ...ما شنیدیم که گفته شده تو این مملکت مستضعف نباید باشه عملا هم مستضعف هم سر میزاره می میره.
وقتی خودمون حداقل دستمزد رو اینطوری تعیین می کنیم، چطوری انتظار داریم کارفرما ها رعایت حق کنند؟
اگه مسئولان یه تلنگر به کارگر بزنه، کارفرما با بلدوزر از روش رد میشه