بابای من فکرمیکرد اگربرایمان هرنوروز یک جفت کفش نخرد وضیفه پدریش راانجام نداده این طرز تفکر به من هم به ارث رسید اما این روزها باید شرمنده فرزندانم باشم که جیبم خالی است وقیمتها نمیگذارد بچه ام راخوشحال کنم وقتی من پولی ندارم کاسبکارها هم فروشی ندارند