وقتی حافظ میگه بتی دارم که گرد گل ز سنبل سایبان دارد/بهار عارضش خطی به خون ارغوان دارد. به نظرم موهاش فر ریز داشته، تازه معلوم میشه که اون موقع لب کلفت مثل لب آفریقایی ها مد نبوده. لب زیبا نازک بوده مثل یه خط سرخ.
یا وقتی خیام میگه هر سبزه که بر کنار جویی رسته است/ گویی زلب فرشته خویی رسته است میشه حدس زد در اون روزگار واقعا موی پشت لب برای خانم ها زینت بوده!
جالبه ها

مي دوني جالب تر از همه اينا چيه ؟ اينكه يه سري ادما قصد دارن سليقه ما رو تغيير بدن ويه جورايي سليقه خودشونو به ما تحميل كنن ......
ماهم كه..........
مديونيد يه وقت فكر بد كني..