آنجا شاهکاری از خلقت در اعماق زمین است که ناخودآگاه انسان را وا می دارد تا بگوید: فتبارک الله احسن الخالقین
و ای کاش مسئولین در صدد رسیدگی بیشتر بر آیند و درامد زایی توریستی و ...
من سه سال پیش رفتم. فوق الاده جالب بود. ایکاش در صنعت گردشگری ایران زمین سرمایه گذاری می شد و ایکاش مردم ایران قدر مواهب طبیعی ایران زمین رو می دونستن و این هم به این سرزمین ظلم نمی کردن. از ساحل خزر بگیرید تا بطریهای شناور آب معدنی در کنار ساحل خلیج. از بوی تعفن زباله های تلنبار شده بگیر تا چشم انداز بسیار نازیبای پاکت چیپس و پفک 10 یا 15 سال قبل سر درآورده از زیر خاک. واقعاً افرادی که این کار رو انجام می دن با کی لج کردن؟ به کی دهن کجی می کنن؟ به قول خودشون که بارها ازشون شنیدم پول مفت که به شهرداری و هزار جای دیگه که نباید داد. غافل از اینکه برای برداشتن هر زباله ای کمری باید خم شود. اگر طرز تفکر همه این بود که الان اکثر کشورهای اروپایی که این همه مالیات و عوارض می دن باید تو زباله های خودشون غرق شده بودن. دلم برای پسرم می سوزه. که قراره مثل مادر و پدرش پوزخند ببینه وقتی که ماشینش رو کنار سطل زباله نگه می داره تا آدامس جویده شده رو به داخل سطل بندازه یا کفی های ماشین رو تو سطل خالی کنه.
من از این غار دیدن کردم یک چیز رو شما فراموش کردید این غار آبیه و در طول مسیر مثل یک رودخونه آب از کنار شما رد میشه این تصاویر یک دهم زیبایی اونرو نشون نداد اگه مال کشورای همسایه بود میلیاردی ازش پول در میاوردن
و ای کاش مسئولین در صدد رسیدگی بیشتر بر آیند و درامد زایی توریستی و ...