مقداری دیر نوشته اید ولی خوب نوشتید. این رو می نویسم تا اگر از همکاران این حقیردر دانشگاه های دولتی، کسی این مطالب رو می خواند، قدری تامل کند:
به گمانم سه هفته قبل از عید بود که به تمامی دانشجویانم گفتم:
«با توجه به اینکه قبلا اعلام کرده بودم امتحانات میان ترم رو بعد از عید میگیرم، ولی تصمیم رو عوض کرده ام و عزم کرده ام تا که امتحانات رو بشکنم. یعنی اینکه در چند مرحله ازتون امتحان بگیرم و هرقسمتی رو که گرفتم، حذف میکنم.»
البته حدس زده بودم که چه خواهد شد. بنابراین ، با توجه به اینکه هیچ وقت حرفم رو عوض نمیکنم، ولی این یکبار رو استثنا قائل شدم و به خاطر بچه ها و پایین نیامدن کیفیت کار، مجبور شدم که این تصمیم رو بگیرم. امتحان مرحله اول رو از دو کلاس (هر کدام ۶۰ نفر) گرفتم. بعد از اجرای کلاسهای فوق العاده و درس دادن فصل سوم کتاب ، دو روز قبل اعلام کردم که امتحان میان ترم دوم را هم از فصل سوم خواهم گرفت که حدود یکی دو هفته بعد انجام خواهد شد (باز هم ۱۲۰ برگه)
تمامی فصل های امتحان گرفته شده را نیز برای امتحان پایان ترم حذف میکنم. یعنی از ۵ فصل در امتحان پایان ترم، فقط از دو فصل امتحان میکیرم. در ضمن، نمره نهایی هم، مجموع سه نمرات ۳ امتحان داده شده به علاوه فعالیتهای کلاسی می باشد. (سعی کردم که به دانشجویانم، مسائل خارج از کتاب بدهم که اگر در پایان ترم نمره پایین آمد، قادر به جبران باشند.)
تمامی این کار رو انجام دادم تا اثرات منفی تصمیمات غلط را بر دانشجو کمتر کنم، ولی برای خودم از دو کلاس ۱۲۰ نفره، ۳۶۰ برگه امتحانی درست کردم و تصحیح آنها هم نیاز به اعصاب فولادی دارد. با تمامی این اوصاف، به جان می خرم تا کیفیت پایین نباشد و همچنین استرس دانشجو در امتحان پایانی کمتر شود و وقت خود را برای دروس دیگر بگذارند. از همکاران تقاضا میکنم که در این ترم، کیفیت را پایین نیاورند، بلکه با مدیریت درست، استرس و فشار رو بر این جوانان عزیز کمتر کنند.
باشد که بزرگان بدانند.