ما تو دانشگامون (آزاد لشت نشا-زیبا کنار)
دوبار نامه دادیم با بیش از صد امضاء یه مودم وایرلس واسمون بزارن که اینبار کسی محل نکرد قراره بطور نمادین نفری200 تومن بدن بخریم نصب کنیم و یه بنر با عنوان تشکر از همه ی کسانی که دونگ دادن بزنیم

ورودی لیسانس 68 بودم.
ما اون موقع اینقدر امکانات نداشتیم.
به همه خوابگاه نمیرسید. خوابگاه طرشت کامل راه اندازی نشده بود.
ولی با تمام بی امکاناتیش، بهترین دوران زندگی دوران دانشجویی است. خصوصا زندگی در خوابگاه بسیار خاطره انگیز و بیاد ماندنی است.

خوابگاه های دانشگاه چمران از این بهترن، خوابگاه های دانشگاه شیراز هم مثل همینه و الان در دانشگاه ولیعصر رفسنجان بهترین خوابگاه را داریم. زیاد فرقی بین دانشگاهها نیست.

اينجوريه كه مي‌خوان در رن ديگه.

اينجوريه كه مي‌خوان در رن ديگه.

یکم. این خوابگاه دانشجویان دکتراست. و البته که به هیچ وجه برازنده بهترین دانشجویان ایران نیست. خوبه که بگین در کشوری مثل سویس یه دانشجوی دکترای خوب (چندتا از دوستام) ماهی ۱۵ میلیون تومن از دانشگاه پول دریافت می کنه. نیاری به همچین خوابگاهی نداره.

دوم. یه چندتا عکس از دستشویی ها و یا حمام که از قضا در زیرزمین خوابگاه هستش بگیرین. شاعر حکومتی شنیده بودیم ولی فکر نمی کردم عکاس هم بتونه حکومتی باشه.

سوم. خوابگاه هتل ۵ ستاره هم که باشد اگر به خوبی از آن نگهداری نکنند به درد سکونت نمی خورد. بارها دیدم که یه سوسک مرده روزهای متوالی در راهرو افتاده و مثل اینکه از چشم همه و عکاس هم دور مونده.

چهارم. اینترنت خوابگاه از مهم ترین امکاناتش هست که به صورت متناوب قطع و وصل میشه و وقتی هم وصله سرعتش یک چهارم سرعت ای دی اس ال خونه دوستان هست.

آخر. منصف باشید.

كي قدر اين سرمايه ها رو مي دونه؟ واقعا حيف...

یادش به خیر. قبلا به این خوبی نبود. هم طرشت بودم، هم زنجان و هم مصلی. بهترینش مصلی بوده و هست.
چه دورانی بود!

این خوابگاه دانشگاه شریفه یا خوابگاه بسیج مقاومت

چقدر شلختن