معلم در مناطق دور افتاده باید پول کرایه ی ایاب و ذهابش را از جیب خود بگذارد ولی خیلی از دیگر ارگان ها برای کارکنانشان خودشان سرویس میگیرند و هزینه ای را کارمندانشان متقبل نمی شوند! در صد بالایی از حقوق را باید در باب هزینه ی رفت و آمد خرج کنند .
اوضاع تحصیل هم سال به سال در این سالها سخت تر شده

معلمی شغل انباست انقدر با پول نسنجید.این دنیا هم تموم میشه میره

یادش به خیر
روز معلم ما چون خونوادم وضع مالی خوبی نداشت
گلدون هایی که داشتیم رو هر سال یه دونه میبردم به معلمم میدادم

پدرم دو سال است بازنشسته شده الان به مدت شش ماه که مبتلا به بیماری سرطان حنجره شده
که پزشکانم دلیلشو همان استفاده از گچ تخته سیاه میدونند که روی حنجره اثر گذاشته ، حالا ما موندیم با کلی خرج های سنگین درمانی ...

با سلام
روز معلم رو به همه ی همکاران بزرگوار و شریفم تبریک عرض می کنم.
برخی دیدگاه ها واقعا انسان رو ناراحت میکنه.به نظر من اصلا بحث بر سر معلم وغیر معلم معنی نداره.در مجموع همه داریم برای این سرزمین تلاش می کنیم و جز عده ای معدود که حقوق های آنچنانی می گیرند بقیه از حقوق مناسبی برخوردار نیستیم.
باور کنید یا نه بهترین هدیه برای یک معلم دیدن موفقیت دانش آموزانش است.
به امید موفقیت تمامی پسران و دختران سرزمینم و روزهای بهتر و بهتر برای تمام ایرانیان

با درود به همه ی کسانی که نوشته بالا را مطالعه کردند و نظر خود را بیان نموده اند .
یک پرسش از ضمیر روشن بین شما دارم با پاسخ آن به وجدان خود مراجعه کنید و داوریتان با انصاف وعدل خویش بسنجید.
اگر مراسم شادی در پیش رو داشته باشید و بخواهید مهمان های گرامیتان را به صرف شام یا ناهار دعوت کنید آیا مواد لازم برای شام یا ناهار را به آشپزی نا کارامد با هزینه ی کم می سپارید یا اینکه ان مواد را به آشپزی کاردان با دست مزد گران تر ؟
فرزندان ما سرمایه ها وامید ها ی ما هستند چه زیباست که بپذیریم که برای رشد وبالندگی آنهانخبگان و شایسته ترین افراد جامه را بادست مزد درخور و شایسته استخدام کنیم تا موجبات پیشرفت آینده و کشورمان را بوجود آوریم . این که در نظرات بالا بیان شد که خیلی از افراد جامعه ما خواهان کار در آموزش و پرورش هستند آیا از دسوزان ارتقا علم و دانش و فرهنگ کشور هسند یا به دلیل نداشتن شغل یا حقوق و مزایای کم متقاضی آمدن به آموزش و پرورش هستند ؟ به نظر بنده حقیر حقوق و مزایای زیاد به نخبگان و دلسوزان این مرز بوم نه تنها هزینه نیست بلکه سرمایه گذاری بسیار گران بهایی است که نتیجه و ثمرش به دانش آموختگان و در کل به جامعه خواهد رسید. با دید باز و بزرگ به آینده در خطر فرهنگی کشور بنگرید .

درود بر معلم های واقعی و زحمتکش دستشان را میبوسم

واقعیت این است که در این مملکت اکثرا از شغل و درامد خود راضی نیستند.
مقایسه کردن شغل معلمی با سایر مشاغل صحیح نیست.اگر معلم عاشق نباشد حتی نمی تواند یک ساعت کلاس درس ان هم با این دانش اموزان راتحمل کند.من با بیست سال سابقه تدریس در مقطع متوسط این وضعیت را هر روز لمس میکنم.اگر برخی معلم را به شمعی فروزان و هدایتگر توصیف میکنندشاید ندانند که که معلم از درون میسوزد تا بتواند نور دهد.خواهشم از دوستان این است حداقل در این ایام کمتر نمک بر جسم و روان رنجور ما بپاشند.

معلم عزیزم جناب آقای منصور شکاری:
روزت مبارک.تا عمر دارم از یادم نمی ری.
(ناصر مست چمن دانش آموزسوم ابتدایی مدرسه شهادت سال 1367)

بافوق لیسانس و42سال سابقه خدمت آموزشی -بااحتساب25درصدامسال-حقوقم به1160000تومان رسیده است.حساب کنیدبااین مختصرچگونه می توان ازشرمندگی همسر،فرزندان،عروسها،دامادهاونوه ها(بقیه -خواهران،برادران،پدر،مادروسایرین -پیشکش)بیرون آمد.دلم برای خودم وهمه ی همکارانی که باعشق به این حرفه روی آورده اندمی سوزد.خداکندتازمان مرگ به هیچ دردی گرفتارنشویم.چون ...بماند!!!تنهادلخوشیمان همین است که شایدخدای بزرگ این دلسوزی وعشق به تعلیم وتعلم راازمابپذیردوماراموردلطف خودقراردهد.آمین!