به تمام آن افرادی که قمه زنی را عشق به امام حسین می دانند می خواهم بگویم اگر عشق به امام حسین اینقدر در شما شدید است چرا این قمه را در شکم خود نمی زنید ویا بر شاهرگ در گردن خودنمی زنید

حتما يكي از اون علماشماييد

با آل علی هر که در افتد، ور افتد

ببیینید این جور خرافات تا دلتون بخواد درمذهب شیعه محکم شده وبا اون عجین.چند سال پیش رفتم حرم امام رضا دیدم خیلی میان اونجا روبروش سجده می کنن.ازقسمت پاسخ به سوالات شرعی از یه روحانی سوال کردم ایا اینجور اعمال اشکال نداره ایشون گفت میدونیم که غلطه ولی با عوام نمی شه در افتاد.

همانطور که واتیکان اخیراً و رسمً بعد از چهارصد سال از حکم صادره کلیسای قرون وسطی بر علیه گالیله عذرخواهی کرد، حوزه های علمیه نیز باید فتاوای بزرگان خود را که به این کار تشویق کرده یا سکوت کرده اند نقض کند. وگرنه مردم بی پایه اقدام به قمه زنی نکرده و نمی کنند و همه را وامدار علمای خود بوده و هستند. چرا بجای واقع بینی و راستگویی و عذرخواهی، مشکل را به اجانب و حماقت مردم حواله داده و ریشه آن را تعمداً پنهان می کنیم؟

حسين شناس ني جان من خطا اينجاست اكر امام زمان علمي به خون شويد قسم به جان حسين نيست خونبهاي حسين به راستي اكر اين نهضت ثار الله در اختيار مابود امروزه حتي خبري از يك عزاداري معمولي هم نبود بلكه فقط يك مراسم عادي بي احساسي مثل ديكر عبادات بود ولي اين خون خداست وخدا وجهارده معصوم حافظ اين نهضتند وهر ساله این خون را به جوش می آورند و فطرت های پاک انسانی را در این دانشگاه هدایت راهنمایی می نمایند تا وارث اصلی این خون با پرچم یالثارات الحسین (علیه السلام) برای انتقام از این خون مظلوم و هدایت جوامع بشری قیام کند که در آن زمان همه ی انسان ها با نام نامی امام حسین (علیه السلام) که عاشقان آن حضرت به هر نحوی از انحاء آن را در جهان مطرح و زنده نگه داشته اند آشنا هستند.
به امید شکوفایی آن روز با شکوه

وحشتناك وتهوع آور است.

قمه زنی تنها يکی از جلوه های خرافه گرايی در مذهب ماست. موارد اينچنينی ، بسيار وجود دارد که حتی نهادينه شده اند. بايد با تمام خرافات مبارزه کرد و نه يک مورد خاص.

به نظر من اگر قمه زني در خفا انجام شود و هيچكس با خبر نشود بسته به نيت شخص ممكن است كاري صواب باشد ولي در ملا عام اصلا كار درستي نيستچون حداقل آن ناديده انگاشتن احساسات ديگر عزاداران است

مطلب نسبتا رسايي نوشته بوديد اما اين چه استدلالي است كه مي گويد چشم همه دنيا به اين اعمال ماست و ما به همين دليل بايد از اين كار دست بكشيم.
آيا اين كار في نفسه بد است يا در دوران اخير به خاطر تبليغات زياد دشمن روي اينگونه اعمال ما بد شده است؟ تاجايي كه من مي دانم"عمده" فقها تنها دليلي كه براي رد اينگونه كارها مي آورند در همان بد ديده شده توسط ديگران است.