حالا فکر میکنید سبد کالای دولتی که فقط 20 درصد کمتر از قیمت بازار است دردی دوام میکند؟؟؟ باید حدود هشتاد و سه هزار تومان برای این سبد نه چندان ارزان پرداخت شود که معلوم نیست فرضا کیفیت برنج آن چطوری است!!!

اولا در ایران فاصله دریافتی حقوق کارگر با پرداختی این حق از طرف کارفرما زیاد است واین خود دلیل اصلی بسیاری از مشکلات شده چون از نظر کارگر حقوقش روزی 162375ریال میباشد ولی کار فرما بابت هر روز کاری یک کارگر مبلغ 460000ریال می پردازد تا این فاصله درست تفسیر نشود نه کارگر بازدهی کاری دارد ونه کارفرما توان ادامه کار ویا پرداخت دسمزد بیشتر و هر روز وضع کار وکارگر وکارفرما بدتر ودر نهایت تولید بدترین می شود

بدتر از اين تبعيض، اختلاف در نرخ ماليات بر حقوق است كه بين بخش دولتي و بخش كارگري (خصوصي) اختلاف وجود دارد؟!!

ممنون بالاخره يكي پيدا شد ازماه رمضان كارگري وساعات كار زياد آن بگويد.

انصافا تابناک شده جایی برای گفتن دردهای دردمندان....
متاسفانه این مشکل تفاوت بسیار زیاد قوانین و امکانات و امتیازات در مورد کارگران و کارمندان دولت همیشه وجود داشته و هر روز هم پر رنگ تر میشه.
متاسفانه کارگرها از تمام امتیازاتی که کارمندان نازپرورده از آن برخوردارند محرومند و هیچکس هم تا به حال نتوانسته برای آنها کاری کند.
نه ویلای شمال دارند و نه هتل و بلیط مجانی سفر به مشهد و نه ماموریت خارجی با پرداخت دلار. نه از اضافه کاری اتوماتیک برابر با حقوق در ماه برخوردارند و نه از آجیل و ماهی و خوراک شب چله، نه از خرما و پنیر و چای و برنج ماه رمضون، و نه از بن های گاه و بیگاه مناسبت های مختلف چیزی بهشون میرسه. اما از نظر کاری چندین برابر کارمندان دولت باید کار کنند. ضمن اینکه همیشه هم باید با چندین ماه تاخیر حقوقشون رو بگیرن و هیچ وقت هم امنیت کاری ندارند.
بنده سالها در عسلویه و در یک شرکت پیمانکاری مشغول به کار بودم. ضمن اینکه همیشه ساعت کاری ما 2 الی 3 ساعت بیشتر از کارکنان دولتیه کارفرما بود باید 24 روز یکسره کار میکردیم تا بتونیم 6 روز به مرخصی بریم. در ماه رمضان هم هیچ تغییری در ساعت کاری ما نمیدادند با اینکه شرایط کار در آب و هوای بسیار گرم اون منطقه بسیار سخت بود. شاید باورش سخت باشه اما حتی در روزهای تاسوعا و عاشورا که اقلیت های مذهبی کشور هم دست از کار میکشند ما مجبور به کار بودیم و برای تعطیل کردن حداقل روز عاشورا همیشه با کارفرماهای خودمون درگیری داشتیم و برای کار نکردن در روز عاشورا از حقوقمون کسر میکردند.
الانم که چند ساله در تهران مشغول هستم متاسفانه در تمام شرایط باید در محل کار حاظر باشیم. در تمام تعطیلاتی که به علت هوای بسیار آلوده تهران بوده ما در محل کارمون حاظر بودیم. در تعطیلات اجلاس سران که همه تهران تعطیل بود هم باز ما در محل کارمون حاظر بودیم و........
متاسفانه این مسایل به دلیل بی توجهی دولت به کارگران در بخشنامه هایی هست که صادر میکنند و هیچ وقت به صورت دقیق اسمی از کارگران (کارکنان بخش خصوصی) برده نمیشه...!!!!!!!!!

متاسفانه در دولت فقط به کارمندان توجه می شود و قشر عظیم افرادی که تحت لوای قانون کار مشغول به فعالیت هستند هممواره مظلوم واقع شده اند که شامل کارمندان شرکت های خصوصی نیز می شود.
در مورد کارگرانی که فعالیت بدنی انجام می دهند کسب روزی حلال برای خانواده شان از هر ثوابی ارجح تر است.
که اگر به خاطر روزه گرفتن نتواند هزینه های زندگی را تامین کند به نظر من مدیون خانواده است.

واقعا اینقدر قشر کارگر ضعیف واقع شدن که کسی به فکرشون نیست و هیچکس نمیپرسه با 500 تومن حقوق چطوری زندگی شان را اداره می کنند. اونوقت این کارمندای دولتی همیشه در حال ناله کردن و ناسپاسی هستند در صورتیکه شرایطشون خیلی خیلی خیلی بهتر از کارگرای زحمت کش هستش.

هرسال از طرف كارفرما به كارگران شركت ما مقداري گوشت و برنج و روغن ميداند اما امسال حقوق ارديبهشت ماه مارا در تاريخ 17/04/92 پرداخت كردند . تغيير ساعت كاري و شروع و اتمام كه ديگه پيش كش !

کارمندان دولت اگر فقط یک روز در بخش خصوصی کار کنید اون وقت فقط خدا رو شکر خواهید کرد .
لیانس ریاضی دارم . بسیار هم درس خوان بودم . هر کاری کردم نتونستن وارد اموزش پرورش بشم . نه ازمونی برپزار شد و نه چیزی . رفتم مدتی در بخش خصوصی . انقدر اذیتمون کردن که نگو . گاهی تا 9 شب به زور اضافه کار نگه داشتن ما رو . یعنی ادم فقط باید گریه کنه بخاطر این همه تبعیض تو کشور. حقوق ناچیز رو هم هم هر زمان دلشون خواست دادن گاهی مرتب گاهی با تاخیر زیاد .

تابناک بازم از این قشر بی پناه بنویس . دمت گرم . خیلی خیلی خیلی مظلوم هستند.