بنده خودم كوهنورد هستم و البته هيماليا نوردي نكردن ولي به كرات به قله هاي بالاي 4000 متر و 5000 متر صعود داشتم. متاسفانه خيلي از برنامه ها و كوهنورديهاي ما بيشتر از اينكه جنبه فني داشته باشد جنبه هنرنمائي و خودنمائي دارد. سال قبل عده اي از بهترين ها برج ترانگو را از مسير نرمال آن صعود نمودند و موفق هم شدند و بهترين افتخارات را براي ما ايرانيان بهمراه آوردند و البته علت صعود موفق بغير از توانائي عالي و فني اين همنوردان صعود از مسير شناخته شده و بررسي شده بود. حال چه معتا دارد وقتي قله اي همانند برودپيك داراي مسير نرمال و شناخته شده قبلي ميباشد كه همگان از آن صعود مينمايند يكمرتبه ما تصميم ميگيريم لقمه را دور سر بچرخانيم و از مسير طولاني تر و جديدي صعود نمائيم كه عاقلانه نيست آن هم فقط براي اينكه بگوئيم تيم ايران مسر جديدي باز نمود !!! ريسك كردن و گشودن مسيرهاي جديد نياز به بررسي همه جانبه و مهمتر از آن عاقلانه بودن آن برنامه ميباشد. متاسفانه همنوردان ما به جاي عاقلانه عمل نمودن احساساتي عمل مينمايند. اگر اين سه دوست ما از مسير نرمال صعود نموده بودند نتنها همكنون با افتخار بازگشته بودند همكنون ما نگران و ناراحت از سرانجام كارشان نبوديم. ايكاش همكنون زنده باشند! اي كاش يكبار ديگر به وطن بازگردند..... دعا كنيد....
پاسخ ها
علیرضا
||
۱۱:۲۰ - ۱۳۹۲/۰۴/۳۱
اون ها مسیر جدید رو موقع صعود به خوبی طی کردند و موقع بازگشت از مسیر عادی گرفتار شدند. کاش اخبار رو کامل دنبال می کردید و بعد اظهار نظر می فرمودید.
ناشناس
||
۱۱:۳۶ - ۱۳۹۲/۰۴/۳۱
دوست عزیز باید یادآور بشم که علاوه بر اینکه کار بزرگی که انجام دادن، انکار ناپذیره!
این سه کوهنورد در مسیر فرود دچار مشکل شدن و دلیلش هم عدم حمایت بوده، البته آقای رامین شجاعی به دلیل کمبود بودجه به جای سرپرست گروه بوده است.
ناشناس
||
۱۳:۵۷ - ۱۳۹۲/۰۴/۳۱
اتقافا ايشان در صعود سربلند بودند. آقاي كوهنورد، اگر دست خبر ها رو پيگيري كرده باشيد موقع بازگشت دچار مشكل شدند. ظاهرا هم مشكل از پشتيباني بوده.
امید صافی
||
۱۴:۵۲ - ۱۳۹۲/۰۴/۳۱
شما به همان صعودهای هزاران بارۀ خود از مسیر های نرمال بر روی کوه های 4 و 5 هزارۀ تان بپردازید، و اظهار نظر در مورد اینگونه صعودها را به اهل این کار بسپارید جناب مفسر! البته پاسخ شما را خود آیدین در دلنوشته اش پیش از رفتن، چنین داده بود که: "میگوییم به شکستهای ما بخندید، از ته دل، از سر کیف، نوبت ما نیز میرسد، آن زمانی که شکستهای قبلیمان مانند نبردبانی ما را به بالای بالا میرساند. میگوییم اینک بخندید، خندهٔ شما هر چه بلند هم باشد در آن پایینها مانده است.
میگوییم ما از آن بالا به شما میخندیم، از آن بالا همه صدای ما را خواهند شنید، همه پیام ما را خواهند گرفت. میگوییم این پاداش ماست، این نتیجهٔ صبر ماست، نتیجهٔ پایمردی ماست، نتیجهٔ جرأت کردن ماست، نتیجهٔ اشکهای ماست، نتیجهٔ چند دهه کوهنوردی ماست که شما پایتان را بر گلویش گذاشتید، نمیگذارید بلند شود، نمیگذارید نفس بکشد."
انتظار ما در این شرایط کار با خودسری این جوانان نداریم این است که دولت هر چه در توان دارد در جهت پیدا کردن این عزیزان بکار ببرد چرا که جان چند ایرانی در خطر است چه از این مهمتر
گروه کوهنوردی یاران تبریز این ضایعه دردناک را خدمت خانواده های داغدار وجامعه کوهنوردی کشور و به اعضای باشگاه کوهنوردی آرش تهران تسلیت میگوید.روحشان شاد
پاسخ ها
ناشناس
||
۱۱:۳۹ - ۱۳۹۲/۰۴/۳۱
ای خدا !!
ینی ادم می مونه چی بگه به شما ها !!
هنوز نمردن !!