به نظر من که نه کوهنوردم نه کارشناس رشته کوهنوردگی از این شواهد کاشف بعمل میاد که اولا اشتباه از خودشون بوده که بدونه تجربه کافی غرور جوانیو جای گزین کردند وثانیا طبق معمول همیشه بی حمایتی مسولان ولی الان که دیگه اتفاق افتاده دنبال مقصر نباشیم ما ایرانیا بعد از مرگ دنبال نوش دارو میریم الان بهتر که نطری بدید که چه جور پبداشون کنیم و دعا کنیم که خدا به جونیشون رحم کنه به امید خبرای خوش
آفرین به روح بلند و غرورآمیزتان
نامتان افتخار و عزتتان پایدار بجه شیران ایران زمین.
به افتخارشان روز صعودشان را به نام روز کوهنورد در تقویم تاریخ این سرزمین جاودانه کنیم.
یوسف گم گشته باز آید به کنعان غم مخور
کلبه احزان گلستان می شود غم مخور
دست به دعا برداریم برای سلامتی این عزیزان که برای افتخار هدیه دادن به ملتشان خطر کردند همه گزینه ها درست است که اظهار نظر کردید ولی یک اتفاق کوچک برای یک همنورد مثل پیچ خوردن پای یک همنورد در آن شرائط سخت می تواند کل برنامه را تحت الشعاع قرار دهد .
99٪ احتمال سالم بودنشان را دارم .و در انتظار قدوم سبز و رویایی شان هستیم .
کوهنوردان تبریز
بچه ها تو اون سوز وسرما هیچوقت هیچوقت جای شما نمیتونیم باشیم تا در موردتون اظهار نظر کنیم میدونم زنده این. میدونم با گفتن اون حرفهای قشنک چه دل بزرگی دارین عزیزانم امیدتونو از دست ندین ما چشم به راهتون هستیم.اگه اون که بالاست بخواد فقط اگه اون بخواد یکماه هم بگذره زنده برمیگردین.
اگر کسی معنی کوه نوردی رو میدونست اگر تجربه بودن در چنین ارتفاعی رو میدونست اگر بویی از شهامت و غیرت برده باشه هیچ وقت لب به تعنه و شماتت این آدم های بزرگ باز نمی کنه.
غم خوندن نظرات در اینجا سخت تر از دیدن جای خالی دوستا بود.
درود بر شرف همه انسانهايي كه آزاد بودن و آزاد زيستن را دوست دارند و تمرين مي كنند، حتي اگر به هزينه جانشون تموم بشه. چراكه فكر مي كنم هر آيينه آزاد زيستن بهتر از زندگي در چنگال ..... مي باشد. هم چنين از تابناك به خاطر انتشار اين نامه سپاسگزاريم.
با آرزوی سلامتی برای این سه جوان افتخار آفرین می خواستم به دو نکته اشاره کنم:
اول اینکه: ما در دنیای کوهنوردی دو نوع صعود داریم 1)صعود ساده 2)صعود دشوار که این عزیزان در مسیر صعود دشوار گام نهادند وباصعود خود به قله افتخار جدیدی را برای ایران آفریدند.
دوم اینکه:اکثر حوادث کوهنوردی در راه برگشت اتفاق می افتد ومن فکر نمی کنم کسانی که کارهای بزرگ را انجام می دهند تمامی جوانب را در نظر نگرفته باشند.برای اکثر کوهنوردان حرفه ای جهان مثل جرزی کوکوشکااین اتفاقات می افتد.امیدوارم این عزیزان به آغوش گرم خانواده برگردند.
کارشان بچه بازی و احساسی بوده وگرنه هشدارهای لازم را دریافت کرده بودند. به هرحال شرایط ما اینطوری است. اگر امکانات کم است یا شرایط صعود دشوار است دلیلی ندارد که با لجبازی خودمان را به کشتن دهیم.