اون وقت اونایی که آخر دنیا میشینن ولی ثروتشون حساب وکتاب نداره تو کدوم لیست قرار دارند؟به نظرم بهتره کمی منطقی تر وحساب شده ودقیق عمل کرد.اگه از روی ظواهر باشه باید تمام افرادی که در استانهای محروم هستن یارانه بگیرن ولی اونهایی که در شهرهای بزرگ وثروتمند زندگی می کنند یارانه نگیرن.می بینید اینطوری نمیشه باید حساب شده عمل کرد

حرف شما کاملا درست است. به عنوان مثال تمام افرادی که در مناطق شمالی تهران سکونت دارند اگر مالک هستند که حداقل چند صد میلیون تا چند میلیارد ثروت دارند و اگر مستاجر هم هستند حداقل چند میلیون اجاره می دهند پس یارانه به این افراد نباید تعلق گیرد.

به نظر من یا باید یارانه همه قطع شود یا به همه تعلق بگیرد.زیرا کسی که در طبقه غنی قرار گرفته بنا به دلایلی، که یکی از اونها هم تلاش ایشان بوده به اینجا رسیده است پس قطع یارانه ایشان این ذهنیت را ایجاد می کند که در صورتی که تلاش نکنیم بلاخره دیگران به ماکمک خواهند کرد.به نظرم بهتره کلاً یارانه هارا قطع کنند وبه نظام اقتصادی کشور رونقی بدهند اینگونه همه کار خواهند داشت واز دسترنج خود استفاده می کنند .ای کاش دولتمردان ما به مردم ماهیگیری هدیه کنند نه ماهی را. وقتی در یک خانواده هم زن وهم مرد کار می کنند و بر خود سخت می گیرند ،برای این است که مستقل باشندیا کسی که تقریبا سه دهه از عمرش رو درس خونده وتخصصی به دست آورده نباید از اموال عمومی محروم کرد.اگه به دلیل نبودن سیاست صحیح بازار بعضی ها بدون حساب وکتاب ثروتی بهم زدن نباید بقیه سرمایداران را با یک دید نگریست.به نظرتون انصافه که به افرادی که تلاش بیشتری میکنند واز رفاه خود می کاهند یارانه تعلق نگیره .اینطوری روحیه تلاش وسختکوشی رو از بین می بریم.به نظرم برای ساخت یک کشور همه باید سهیم باشند.بخشش ثروت، هم در آمیزه های دینی وهم درعرف باید با رضایت ومیل فرد غنی باشد نه به اجبار
ولی مهمتر از اون اینه که نمیدونم چطوری این دهک ها را مشخص کردن.فقط بر اساس گفته خود افراد یا تحقیقات هم داشته اند.اگه قرار باشه بر اساس این تقسیم بندی دهک یارانه ها به افراد تعلق بگیره روش نادرستی خواهد بود.