دولت ایران باید دو نکته اساسی را در سیاست گذاری آینده برای این گروه پیگیری کند :
1- معرفی و اثبات ماهیت تروریستی بودن آنها برای پذیرش افکار عمومی دنیا علی الخصوص اروپا ، به هروسیله ی ممکن ،حتی پرداخت پول به رسانه های اروپایی برای انتشار اسناد و مدارک جنایتهای مختلف اردوی رجوی.این موضوع زمانی که به ثمر بنشیند دست امریکا را در مجامع عمومی برای حمایت از گروه رجوی بسته فشارش بر دولت ایران ناکارآمد خواهد شد.
2- تهیه و تدارک شکایتی رسمی و محکم برای اینترپل ( پلیس بین الملل ) برای تحت تعقیب قراردادن افراد باقیمانده در اردوی رجوی ، که درآن اسامی تک تک افراد ترور شده و بمب گذاریهای سالهای گذشته به ویژه اگر امضای اولیا دم در آنها قید شده باشد بسیار مؤثر است.
به هرحال نفوذ اروپا و امریکا به مجامع و محاکم بیت المللی بیشتر است لذا باید کاری کرد تا پرونده های متعددی از این نوع به محاکم مزبور ارجاع شوند که در مذاکرات و معاملات سیاسی بهره برداریهای زیادی میتوان نمود.حتی اگر آن پرونده ها به پیچ و خم اداری نیز بیافتند و یا حکمهای بیخاصیتی صادر کنند دولت ما در تعاملات سیاسی با کشورهای رقیب دست بازتری خواهد داشت و برای انتشار متقابل سیاست حقوق بشری قابل استفاده خواهد بود.