توليد شكمهاي گرسنه هنر نيست.
افزايش يا كاهش رشد جمعيت هر جامعه تابعي از شرايط فرهنگي-اقتصادي و سياسي آن جامعه است. هرگاه در جامعه اي معضل فقر-بيكاري-آسيب هاي اجتماعي-ارتقاي سطح معيشت-بالا بردن شاخص هاي بهداشت و ... حل شد آنگاه ميتوان شعار افزايش جمعيت را عنوان كرد.
بهتر است به وضعيت و جايگاه جهاني كشورهاي پرجمعيتي چون اندونزي-ژاكستان و بنگلادش بيندازيم و آنها را با كشوري چون مالزي از نظر سطح رفاه و تعداد جمعيت مقايسه كنيم. آنگاه نيازي به تحليل نوشته هاي اين نويسنده يهودي نيست.
پاسخ ها
محمد
||
۱۱:۲۱ - ۱۳۹۲/۱۱/۰۶
با وجودیکه مشکلات زیادی در مملکت سد راه ازدواج و تولید نسل وجود داره ولی معتقدم که اگر همتمون رو بیشتر کنیم و به آفات تک فرزندی و دو فرزندی بتوجه داشته باشیم و کمی هم ایده آل نگری رو کنار بذاریم متوجه میشیم که رشد جمعیت و فرزندان بیشتر اونجورا هم که فکر میکنیم سخت نیست
جمعيت ژاپن و سوئيس هم زياد نيست ولي انسانها در اين كشورها با كيفيت بالا رشد پيدا ميكنند و در نتيجه به مقدار زيادي موثر خواهند بود.
زيادي جمعيت توهمي بيش نيست، مهم اينه كه كيفيت زندگي افراد يك جامعه استانداردهاي بالايي داشته باشه.
پاسخ ها
محمد طاها
||
۱۳:۰۰ - ۱۳۹۲/۱۱/۰۶
با نظر شما موافق نیستم
اگر افراد جامعه بدنبال تربیت نسلی کارآمد باشن کیفیت زندگی هم بالا میره تدبیر و بررسی امور لازم و ضروری هست ولی سختگیری و مقایسه های اینچنینی نباید مانع افزایش جمعیت بشه
وقتی پیامبر مبعوث شدند تعداد مسلمانانی که ایمان اوردن کمتر از اتگشتان دست بود .چرا اسلام به اکثریت پیروز شد . این یهودیها هرچند تعدادشون هم افزایش کنه باز هم برکت نداره زندگیشون . پس معادلات دنیایی رو باید کنار گذاشت خدا خودش بهتر میدونه برکت رو به کجا بده
مهم کیفیت جمعیت، نه کمیت. پس بهتر مسلمانان بجای افزایش کمیت به فکر کیفیت و توانایی سیاسی و اقتصادی خود باشند که بتواند در دنیا حرف جدی برای گفتن داشته باشند
من بر خلاف میل باطنی با این مقاله موافقم و عینا دارم موضوع کم شدن موالید را می بینم و خودم هم جزء اون پدرانی هستم که دچار تک فرزندی شدم و خیلی از دوستهام هم همینطورند