از خواندن این مطلب بسیار متأسف شدم. نخست برای هموطنان شهید و مظلومم که تا به حال اطلاع رسانی نشده بود، خداوند درجه همه شهدای عزیز را متعالی بفرماید. دوم برای عدم اطلاع رسانی این واقعه اسفناک، چون برای اولین بار بود که به اصطلاح شنیدم. آیا نباید سازمان های ورزشی ما در سال روز این واقعه یادی از آن بکنند؟
معتقدم ماهی را هر وقت از آب بگیرم تازه است.
این تنها مرحم کوچکی بر تاثیرات مخرب جنگ بر بافت اجتماعی استانهای غربی کشور است که آماج بسیاری از نابسامانی های اجتماعی است.
امیدوارم با همت تک تک مردم ایران زمین بتوانیم با مسئولیت و تعهد به موقع مسئولین این روز را جهانی کنیم.
هم اکنون که این متن را میخوانید بدنیدو میدانیم که استعدادهای بسیاری از نظر نیروی انسانی ممکن است در اثر بیماریهای اعصاب و روان و نبود کارو اضطراب ناشی از کمبود امکانات گریبانگیر بخشی از نیروی انسانی حاصل جمعیت غرب کشورمان باشد. امیدوارم این مسئولیت توسط مسئولین جدی گرفته شود.
مردم استان ایلام از داشتن امکانات اولیه محروم هستند ،باوجود اینکه امن ترین استان مرزی و هم چنین طبق گزارش مرکز آمار از لحاظ تحصیلات در خانواده سومین استان کشور ، استانی 100%شیعه و وفادار به ایران زمین با نژاد ایرانی اصل وتنها استان مرزی که امکان جداسازی آن از خاک ایران وجود ندارد. بودجه تربیت بدنی کل استان از پول قرداد یک فوتبالیت اصفهانی یا ترک کمتر میباشد ، و انگار جز این مملکت نیست با وجود منابع گازی و نفتی عظیم و دشتهای حاصل خیز ودامپروری و جنگل های بلوج سود آور