من مدتي در استراليا زندگي كردم و بنا به دلايلي برگشتم. پسرم در دبستاني درس ميخواند كه پسرها و دخترها در كنار هم و بدون مشكل درس مي خوانند و آموزش مي بينند. در آنجا به كودكان موكدا مي گويند كه هرگز دست به بدن دختر و يا پس همكلاسي خود نزنند و احترام يكديگر را نگه دارند. در اين شرايط آموزشي، بدن هر فرد جزو خط قرمز او به حساب مي آيد و تخطي از آن به پليس و دادگاه مي كشد. در مملكت ما كه دم از اسلام و معنويت زده مي شود و اسم اسلام را يدك مي كشيم، شنيدن اين اخبار و اينكه به كجا كشيده شده ايم، جاي تامل دارد. افسوس كه اخلاقيات از مملكت رخت بسته و هر آنچه انسانها مي خواهند بر سر يكديگر مي آورند. قتل، زنا، تجاوز، لواط، خيانت همسران و خيلي مسايل ديگر دارد در كشور عزيزمان ايران عادي مي شود. اين وظيفه تك تك ما ايرانيان است كه كشورمان را از لبه پرتگاه سقوط اخلاق دور كنيم. هيچ كس ديگري به دادمان نمي رسد. حذف صورت مسئله، راه حل نيست!
وقتی پسرم ۶ ساله بود اصرار داشتم که حتما به مدرسهی فوتبال بره.ولی چون گریه میکرد مجبور میشدم خودم اونجا بشینم.حالا که فکر میکنم میبینم خدایی بوده که این بچه گریه میکرده و الا معلوم نبود چه بلائی سر بچه میآمد!!!!
مشت نمونه خروار. در مقابل همه چيز سكوت مي كنيم. اگر ش.ل. محكوم شده چرا نام كثيفش را فاش نميكنيد؟ چرا همدست اين جنايت مي شويد؟ آقايان غيور كجاييد كه بقيه مملكت را هم همين قدر كثافت فرا گرفته و تا يك عزم و جزم ملي نباشه هيچ دولتي كاري نميتونه بكنه.
واقعا زیر پوست شهر چه خبره؟ یعنی تا این حد مشکلات جنسی بیداد میکنه؟
خــــــــــــیلی ناراحت کننده است. به بچه ای که علاقه داره فوتبال یاد بگیره چه جوابـی باید داد؟
پیشنهاد می دهم که از ارگان های مختلف که می شود روی همکاری آن ها حساب کرد و به طور خاص افرادی به صورت دائم و مامور از فدراسیون و با دریافت حقوق در مدارس فوتبال استخدام شوند و بر امور اخلاقی مدارس نظارت داشته باشند و یا از آموزش و پرورش . دیگر اینکه مردم که افراد این چنین را شناسایی کردند و مطمئن شدند عده ای جمع شوند و طومار بنویسیند و یا اینکه خودشان اقدام کنند و افرادی که فساد اخلاقی دارند تربیت کنند خود من از امروز تحقیق می کنم که بفهم آن مربی و آن فرد ناظر که سکوت کرده و اثبات شده که این رفتار انجام شده شناسیایی می کنم و هر طور که بتوانم جزای این عمل زشت آنها را میدهم .
نبود نظارت صحيح و مستمر بر مدارس فوتبال و عدم گزينش اصولي افراد متخصص از سوي مديران باشگاهها و مراكز ورزشي كه متعهد و صالح بوده و همچنين اشتهار به سلامت روح و روان دارند در كنار توجه و پيگيري ضعيت خانواده مسبب اينگونه فجايع گرديده كه علاوه بر ايجاد فضاي ناسالم ، باعث زير سوال رفتن كل جامعه ورزشي بخصوص فوتبال ميگردد. بنظر ميرسد در اين فضا در كنار پيگيري و برخورد قاطع مسئولان بطور مستمر و دقيق ، نظارت بيش از پيش و همراهي امثال ما پدر و مادر ميتواند جلوي بسياري از اين فجايع را در كوتاه مدت بگيرد.