راستش من هیچ شباهتی بین صدسال تنهایی و فرهنگ کشورم یا دید ایرانی ها به زندگی ندیدم در واقع دفعه اول که پشت کتاب خوندم پرفروش ترین و... در امریکا فکر کردم چه تحفه ای دقیقا وقتی تموم شد نویسنده رو به یاد سپردم که هیچ اثریش رو نخونم من این کتاب تو 16 سالگی خوندم به جرات بگم بین بیش از 300 کتابی که تا حالا خوندم ده تا وقت تلف کرده باشم یکی این بوده هیچ ربطی به فرهنگ ما نداره که مثلا به دل خواننده ایرانی نشسته باشه بد نبود میشد خوندش فقط ما جوگیر نیستیم خارجیها هم هستن! اونایی که ترمودینامیک خوندن حتما اسم چرخه کارنو رو شنیدن. اسم کوچک این آقای کارنو سعدی بوده!! باباش علاقه زیادی به سعدی داشته و اسم ایشون رو روی پسرش گذاشته. البته ما به این افتخار میکنیم اما منظورم جوگیری بود! با تمامی احترامی که برای بزرگان ادبی کشور قائل هستم ولی باید پذیرفت که شهرت ادبی قلم زنان و نویسندگان متفاوت است. یک مترجم صد البته کار قابل احترامی میکند ولی آیا تمامی مترجمین آثار بزرگ ادبی به شهرت برابر با نویسنده اثر میرسند؟ خیر... دلیل آن واضح است. اسم نمیبرم... ولی یکی از بزرگان موسیقی سنتی ایران را در نظر بگیرید. برای خیلی از ایرانیها (خودم نیز) ایشان محترم، عزیز و هنرمند بزرگی هستند ولی شهرت ایشان در "دنیا" چقدر است؟ حداقل در 2 کشور افغانستان و تاجکستان چطور؟ اصلا در این این 2 کشور فارس زبان چند درصد این هنرمند ایرانی را میشناسند؟ سوال کلی تر: در حوزه علوم انسانی به خصوص ادبیات، جامعه شناسی، فلسفه، موسیقی.... یک نفر "معاصر" را نام ببرید که شهرت جهانی و همتراز با مارکز داشته باشد. تمامی این حرفها به معنی زیر سوال بردن داشته هایمان نیست. همه دم از فرهنگ و نگرش عمیق و تفسیر و تحیل و نظریه و حرف های خیلی قشنگ میزنن ولی نمی دونم با این همه چرا همیشه عقب مانده ایم منم دیگه! اینقدر بابا منم منم نکنید شما همانید که به فراخوان ملی برای دریافت نکردن یارانه پول چایی اگر نیاز مبرم ندارید دیدیم چگونه با عرق ملی جواب دادید
آمار مطالعه بین افرادی که با اینترنت سر و کار دارند و اهل دنیای مجازی هستند بالاتر از دیگران است پس اگر تو کوچه و بازار کسی از مرگ مارکز اطلاعی نداره ولی تو جامعه مجازی براش سوگواری میشه این جوگیری نیست این تفاوت بین دو جامعه آماری هست