علیرعم اینکه از شنیدن خبر انتصاب فرماندار زن در برخی شهرها خوشحال شدم و علیرغم اینکه معتقدم بین توانایی مدیدیریتی و جنسیت همبستگی وجود ندارده! اجازه بدید هر زنی خودش به اتفاق اعضای خانواده اش تصمیم بگیره که محدود فعالیتش در اجتماع چقدر باشه! دلیلی برای انتقاد منتقدان که فکر کنم اکثریت آنها آقایون هستند وجود ندارد!

این کار تبعیض محسوب میشه. این که بخاطر زن بودن و اثر تبلیغاتیش کسی رو منصوب کنن ظلم به زن و ابزارکردن زن هست

انتصابات نباید نمادین باشد. یعنی اگر برای یک منصب مردان شایسته متعددی وجود داشته باشند، بیایی و یک زن را بخاطر ژست نوگرایی منصوب کنی غلط است. و اگر برای منصبی که زنان شایسته متعددی وجود داشته باشند و بخاطر ترس از عکس العمل کردم، مردی را منصوب کنی، بازهم غلط است.
الان به نظر من تو ایران خیلی از زنان نه بخاطر لیافتشون، بلکه بخاطر ژستهای روشنفکری، منصوب میشوند. انتخاب سخنگوی وزارات خارجه، یکی از همین انتصابات است. حالا یه خانم بگذاریم سخنگو باشه، غربی ها ببینند بگن بابا تو ایران چقدر آزادی هست و از این جور حرفا. ولی سخنگوری وزارت خارجه از پشت تلویزیون هم معلومه اعتماد به نفس کافی نداره. حرکاتی که انجام میده و طرز صحبت کردنش نشون میده، آدم حاضر جوابی هم نیست. استرس هم تو چشماش موج میزنه. حداقل از نظر من این جور میاد.

هنر مدیریت ربطی به جنسیت ندارد وچه بسا که حضور زنان در مناصب مدیریتی روح جامعه را تلطیف می نماید

چرا فقط در استانهاي قوميت ها زنان به اين سمت ها منصوب مي شوند؟؟

هر کسی آمدو حماقتی بکرد و برفت. تا وقتی که الگوی ما کپی برداری از غرب باشد بیش از این انتظاری نیست. خدا حافظ ایران عزیز.