یونانی ها عادت داشتن ، نامها را از قبیل کشورها ، سرزمین ها ، اشخاص و غیره ، به نحوی تلفظ و ادا کنند که خود دوست داشته اند.مثلا به غیر یونانی بربر می گفته اند. که این اصطلاح بعدها به مردم ژرمن یا آلمانی ها داده شد. بربر یعنی وحشی. یونانی ها به همین طریق به ایران پرشیا می گفته اند. یعنی سرزمین مردم پارس زبان. این عادت تغییر اسامی تنها برای یونانی ها نبوده.
مثلا اعراب به غیر عرب ، عجم می گفته اند. یعنی گنگ. کسی که نمی تواند صحبت کند.
این رسم تغییر اسامی حتی شامل مغول ها که زبانشان در اصل ترکی است هم می شود. وقتی سلجوق ها وارد ایران شدند و مناطق البرز نشین و آذربایگان (آذربایجان) را تصرف کردند ، به گویش مردم آذری ، کاسپینی (قزوینی) و فلات شمالی ایران گفتند "تات". یعنی کسی که به ترکی صحبت نمی کند. امروزه هم وقتی می خواهیم از زبان باستانی مردم آذربایجان صحبت کنیم ، می گوییم زبانشان تاتی بوده. گویشی که هنوز در الموت و چند روستا در قزوین ، ارومیه و کشور آذربایجان مرسوم است.
ما ایرانی هم این رسم تغییر اسم را داشته ایم. مثلا به اعراب تازیان و به مغول ها تورانیان می گفته اند.
بهترین مثال نام یونان است. این اسمی است که ما ایرانیان به یونان داده ایم و نام این کشور الادا است که انگلیسی ها به آن کریس می گویند.
ایران بیش از سه هزار است که به همین نام بین اقوام ایرانی معروف بوده. نام ایران از ترکیب ایر و ان می آید. ان یعنی سرزمین و ایر یعنی مرد و مردانگی.
نام ایران در اشعار فردوسی هم آمده است و بنظر اسم جامع تری برای این سرزمین است. هرچند که اشکالی هم نداره اگر برای معرفی خودمون به ملل دیگر اسم پرشین رو هم استفاده کنیم. ایران رو ما دوست داریم، پرشیا رو بقیه بهتر میشناسن یونانی ها زمانی به این سرزمین "پرشیا" خطاب کردند که با امپراتوری هخامنشی روبرو بودند و یدانیم که هخامنشیان از گروه پارس های نژاد آریایی بودن.لذا این یک اشتباه رایج تاریخیه ، اما همبن تاریخی بودنش موجب میشه که بار معنایی ببشتری از واژه "ایران" داشته باشه؛لذا ایرادی نداره که در کنار واژه رسمی به کار برده بشه و چه بسا برای مقوله های فرهنگی بهترم باشه. 
شاهنامه معتبرترین سند در مورد نام ایران است. در سرتاسر این کتاب نامی ار پرسیا وجود ندارد. رضا پهلوی پدر محمدرضا پهلوی تنها کار درستی را که انجام داد قراردادن نام ایران بعنوان اسم رسمی و جهانی کشور ماست.نامی که منطبق بر جغرافیای آن که واقع شدن در فلات ایران است میباشد. ناحیه جغرافیائی بس بزرگتر از کشور کنونی ایران.
هلنیا را از قلم انداخته مردم این سرزمین خود را هلنی و سرزمینشان را هلنیا یا هلاس مینامیدند اما شرقیها به تاسی از ایران آنها را یونان و غربیها به تاسی از روم گریکوس یا گریس مینامندمصر که هنوز قبط egypt نامیده میشود و عثمانی که از مدتها قبل از سقوطش ترکیه خوانده میشد نیز اضافه کنید
همون طور که یکی از دوستان هم اشاره کرده اسم "پرشین" به قوم اشاره نداره. به نطر من اشتفاده از پرشین خیلی بهتره چون در ادبیات غرب پرشیا به عنوان نمادی از سر زمین عشق شناخته می شه. متاسفانه اسم ایران هم ناشناخته تره و هم با عراق تلفظ مشابهی داره و هم با معنایی چندان جالبی نداره چون حالا به هر دلیل تو سه دهه ی گذشته ایران غرب فقط در کشمکش بودن.
در قديم اسم پرشین نبود دولت صفوي زنديه قاجار بود اين مقاله ارزش واعتباري ندارد
پرشین اسمیست زیبا برای سرزمین کهن ایران زمین. خارجیها در اشتباهند(مودبانه گفتم)
نامی قومی ایرانی که در جنوب بودند. و بعد به علت تسلط بر دیگر اقوام نام قومشان را بر تمام امپراتوری تعمیم دادند.(مثل ماد ها که نام کشور را مدیا گذاردند.) البته یونانی ها هم این منطقه را به دلیل جنگ هایشان با خشایار، تا ابد پرشیا ثبت کردند.
ولی نام ایران ریشه در اوستا دارد. و مشتق از ایران ویج هست. و به دوران قبل از ظهور پارس ها بر می گردد.
فردوسی نیز بر این نام تاکید داشته. و البته یکی از کار های هوشمندانه تغییر نام کشور بوده.