ایران به معنی سرزمین قوم آریائی است و آریایی هم به ملت نجیب گفته میشود. بنابراین بسیار اصیل بوده و به احترام فردوسی که ایران و ایرانی را زنده کرده و زبان فارسی مدیون شاهنامه است باید ایران گفته شود. چو ایران نباشد تن من مباد/بدین بوم و بر زنده یک تن مباد
در زمان صفوی از کلمه سرزمین محروسه صفوی و در زمان قاجار از سرزمین محروسه قجری استفاده می شد. نام ایران که شامل همه اقوام است بهتر است. چون پرشین مربوط به سه چهار استان میشه.
این فرهنگ تغییر نام مختص خارجیا نیست ما هم در گذشته اروپا رو فرنگ، روسیه رو اوروس و... میگفتیم همچنین ما معمولا بجای ایالات متحده از آمریکا یا امریکا و بجای کلمه درست تر بریتانیا از انگلیس یا انگلستان استفاده میکنیم
کلمه ایران اصالتا از کلمه اریا گرفته شده است و بدین جهت بوده است که اقوام مختلف اریایی نسبت به ان احساس واحدی داشته باشند و به همین دلیل همواره در طول تاریخ به اسم ایران شناخته شده است و در متن شاهنامه نیز که بیش از هزار سال قبل نوشته شده است کلمه ایران بکار رفته است .
در امور بين الملل نام Persia بهتر بود . زيرا از يونان باستان و در متون خارجي كشور ايران را با نام پرشيا مي شناسند و با تغيير نام كشور به ايران ، سابقه تاريخي كه در متن هاي بينالمللي از ايران (با نام پرشيا) وجود دارد ازبين مي رود + در خارج از كشور اكثر افراد بدليل تشابه اسمي IRAN را با IRAQ اشتباه مي گيرند .
ايران از 2 واژه اير + آن آمده ، اير در زبان هاي باستاني ايرانيان به معناي حوانمرد يا فروتن مي باشد و ايران به معناي سرزمين فروتنان و جوانمردان مي باشد.(رجوع شود به معناي واژه اير و ايران در زبانهاي اوستايي پهلوي ميانه و پهلوي باستان)
نام سرزمين نخستين آرياييان ايرانويچ بوده(همانگونه كه در اوستا و متون باستاني ديگر آمده است و تاريخدانان آن را ازبكستان يا آذربايجان و برخي نقاط ديگر دانسته اند ) كه با سرد شده هوا و افزايش جمعيت به سرزمين هاي جنوبي كوچيده اند و نام خود را بر تمامي اين سرزمينها گذاشته اند.
نام ايران بارها و بارها در شاهنامه فردوسي، اوستا كتيبه هاي باستاني و ... براي سرزمين كنوني ايران و اطراف آن آورده شده. پرشين تنها نامي است كه يونانيان و روميان به دلايل مختلف تاريخي به سرزمين ايران دادند.