برای حفاظت از تنوع زیستی ایران 4 اهرم نیاز است:
1- قوانین محکم و قابل اجرا
2- مذهب
3- ایجاد حس افتخار برای مردم
4- اقتصاد
نه قوانین محکمی داریم و نه ضمانت اجرایی پس بازدارندگی نیز بدنبال آن نخاهیم بود- تا بحال هیچ مرجع دینی فتوایی در رابطه با حفاظت از تنوع زیستی نداده است( این موضوع از آنجا مهم است که بسیاری خواسته یا ناخواسته بواسطه مذهب حفظ شده اند مثل وضعیت خرگوش و گراز در بخش شرقی و در نقطه مقابل آن وضعیت اسفبار در غرب کشور)- در بسیاری از کشور ها مردم به حیات وحش بعنوان یک نماد نگاه می کنند و به همین دلیل سعی در حفاظت از آن دارند همانند نجات عقاب داغ سر(سر سفید) در ایالات متحده و یا حفاظت از بعضی گونه ها در هند. این در حالیست که در ایران شیر ایرانی زمانی منقرض می شود که شاهان ایرانی آنرا نماد پرچم خود کرده بودند و همه می دانند پرچم یک کشور نماد افتخار آن کشور است اما شیر ایرانی تنها در اثر شکار بی رویه منقرض گشت. آخرین عامل و شاید مهمترین عامل اقتصاد است. امروزه بدلیل تنگاتنگی رابطه توسعه اقتصادی با بهرهبرداری از منابع طبیعی نیاز داریم برای رسیدن به اهداف زیست محیطی حتما به جایگزین ها و ابزراهای اقتصادی توجه کنیم. همه برنامه ریزان بجای افسوس خوردن باید بدنبال پیدا کردن راههای اقتصادی و معرفی کردن به مردم باشند. خرس سیاه آسیایی شاید برای همه زیبا نباشد..شاید همه برای او حق حیات قائل نباشند باید سعی کرد با اهرم اقتصاد این موجودات زیبا را حفظ کرد. دوستانی که می خواهند از تاثیر اهرم اقتصاد بر حفاظت از تنوع زیستی بیشتر بدانند و آنر ایک رویای دور تصور نکنند می توانند در رابطه با تالاب کانی برازان و سرگذشت آن در گذشته و حال مطالعه کنند.
با احترام فراوان.
به نظر من تابناک اگر واقعاً یک تیم حرفه ای اخبار محیط زیست تشکیل بده که با مراکز تصمیم گیری و امنیتی و قضایی کشور هماهنگ باشند بزرگترین خدمت رو به مملکت کرده.یعنی انسانها به کنار این حیوانات مفلوک و بی زبان کشور که در حال شکنجه و نابودی هستند رو باید یکی دربیابه .آخه هر گزوهی یا فردی که بخواد در این باره فعالیت کنه سریع انگ سیاسی بهش می زنند ولی شما حداقل با نفوذ کلامتون این زبون بسته ها رو حمایت کنید. حقوق بشر رو میگیم غربیه حداقل حقوق حیوانات رو شرقیش کنیم چرا باید همش بشینیم ببینیم بقیه چکار میکنند؟
اگر خرس بيچاره را نمى خواهن به يكى از باغ وحش هاى دنيا بدهن ان ها حد اقل خوبش مى كنن و ازاد نگهداريش مى كنن .
فكر كنم تا مدت زمانى ديگر حيات وحش كشورمان با اين وضعيت نابود مى شود و بعد هم هزار دليل داستان سر هم مى كنيم كه خودمان را توجيه كنيم.
1- قوانین محکم و قابل اجرا
2- مذهب
3- ایجاد حس افتخار برای مردم
4- اقتصاد
نه قوانین محکمی داریم و نه ضمانت اجرایی پس بازدارندگی نیز بدنبال آن نخاهیم بود- تا بحال هیچ مرجع دینی فتوایی در رابطه با حفاظت از تنوع زیستی نداده است( این موضوع از آنجا مهم است که بسیاری خواسته یا ناخواسته بواسطه مذهب حفظ شده اند مثل وضعیت خرگوش و گراز در بخش شرقی و در نقطه مقابل آن وضعیت اسفبار در غرب کشور)- در بسیاری از کشور ها مردم به حیات وحش بعنوان یک نماد نگاه می کنند و به همین دلیل سعی در حفاظت از آن دارند همانند نجات عقاب داغ سر(سر سفید) در ایالات متحده و یا حفاظت از بعضی گونه ها در هند. این در حالیست که در ایران شیر ایرانی زمانی منقرض می شود که شاهان ایرانی آنرا نماد پرچم خود کرده بودند و همه می دانند پرچم یک کشور نماد افتخار آن کشور است اما شیر ایرانی تنها در اثر شکار بی رویه منقرض گشت. آخرین عامل و شاید مهمترین عامل اقتصاد است. امروزه بدلیل تنگاتنگی رابطه توسعه اقتصادی با بهرهبرداری از منابع طبیعی نیاز داریم برای رسیدن به اهداف زیست محیطی حتما به جایگزین ها و ابزراهای اقتصادی توجه کنیم. همه برنامه ریزان بجای افسوس خوردن باید بدنبال پیدا کردن راههای اقتصادی و معرفی کردن به مردم باشند. خرس سیاه آسیایی شاید برای همه زیبا نباشد..شاید همه برای او حق حیات قائل نباشند باید سعی کرد با اهرم اقتصاد این موجودات زیبا را حفظ کرد. دوستانی که می خواهند از تاثیر اهرم اقتصاد بر حفاظت از تنوع زیستی بیشتر بدانند و آنر ایک رویای دور تصور نکنند می توانند در رابطه با تالاب کانی برازان و سرگذشت آن در گذشته و حال مطالعه کنند.
با احترام فراوان.