متأسفانه جو روانی و اقتصادی حاکم بر کشور ما در حال حاضر به نحوی است که هر چیز ساده و غیر پیچیدهای به سادگی به یک اتفاق هیجانی تبدیل میشود تب کسب گواهی همایشهای علمی و چاپ مقاله در ژورنالهای داخلی و خارجی از این جمله است
بنده به عنوان پژوهشگر طی چند ساله اخیر در کنفرانسهای داخلی و خارجی زیادی شرکت کرده ام اما سطح کیفی همایشهای داخلی را بسیار نازل و به دور از شئونات علمی میدانم
جای خالی نظارتهای لازم بعد از صدور مجوز همایشهای ملی و منطقه ای در کشور به وضوح روئیت میشود و در این میان برخی مراکز دلالی و سایتهای بی پشتوانه علمی و حتی برخی دانشگاههای غیر دولتی به بهانه برگزاری همایش ملی تعداد بسیار زیادی مقاله را پذیرش و عموم آنها را در مرحله داوری حائز شرایط مقاله علمی دانسته و از این محل درآمدهای زیادی را حاصل میکنند. در یکی از همایشهایی که اسفندماه سال گذشته در یکی از دانشگاههای غیر دولتی شهرستان اراک برگزار گردید بیش از 300 مقاله پذیرش و از تمامی آنها وجوهی دریافت شد که تناسبی با کیفیت برگزاری همایش موصوف نداشت همچنین برخی از داوران همایش که اعضای هیئت علمی همان دانشگاه بودند بیش از 5 مقاله از خود را پذیرش کرده بودند.
مورد دیگر همایشی با عنوان مدیریت توانمندی ها در اقتصاد ایران بود که توسط یکی دیگر از دانشگاههای غیر دولتی مستقر در استان گیلان در اردیبهشت ماه سالجاری به انجام رسید این همایش دارای یک سایت اینترنتی به ظاهر موجه بود که چندین مرتبه نیز مهلت ارسال مقالات را تمدید نمود با این حال بعد از ارسال مقالات خط تلفن اعلامی توسط آن همایش به کلی مسدود گردید و بعد از گذشت مدتی تنها یک ایمیل به منظور اعلام شماره حساب همایش و پرداخت مبلغی قابل توجه اعلام گردید که پس از واریز وجه به آن شماره هرگز پاسخی به ارسال کنندگان مقاله داده نشد
امیدوارم سایت محترم تابناک این موضوع را تا ارتقا کیفی همایشها و رویدادهای علمی و جلوگیری از سوء استفاده برخی اشخاص حقیقی و حقوقی از فضای غیر شفاف پژوهش در کشور پیگیری نماید.
این بلای شرکت در کنفرانس بین المللی داخل کشور سر منهم اومده - یکی از اساتید دانشگاه هر ساله اسفند ماه کنفرانس بین المللی را برگزار میکند - به جز 3،000،000 ریال پول ثبت نام اگر بیشتر از یک مقاله داده باشید باید برای هر گواهی اضافی 300،000 ریال اضافه هم پرداخت کنید - اینجانب هم 3،000،000 ریال پول ثبت نام در کنفرانس و هم 300،000 ریال پول صدور گواهی مقاله دومم را پرداخت کرده ام، ولی تاکنون با وجود گذشت چند ماه هنوز گواهی مقاله دومم را نمی دهند.
توصیه ام به بقیه این است که خودتان را معطل ارائه مقالات به کنفرانس های داخلی نکنید. کنفرانس های داخلی حتی اگر با عنوان بین المللی باشد ولی از نظر محتوی چندان قوی نیستند. تصمیم اینجانب از این ببعد این است: فقط "کنفرانس خارجی"
جالب است بدانید در بعضی دانشگاهها افرادی با گرفتن پول میلیونی قول چاپ مقاله اتان را در مجلات خارجی میدهند و اینکار راهم انجام میدهند بدون توجه به کیفیت مقاله و سوال از شما وشما میتوانی ادعای مدرک آی اس ا داشته باشید البته ایت دکونهای سیاه تو ایران هم هست اینجا هم اگه بخوای مقاله ات رو چاپ کنی نمیتونی چون هیات تحریره نشریه باند خوشون رو دارند و هر کسی رو راه نمیدند در ضمن مقاله های خودشون رو چاپ میکنند که تند تند ارتقا بگیرند واقعا با این حجم مقالات علمی هیچوقت سوال کردید چرا بروندهی علمی نداریم از بس همه مقالات کپی همند و با یه شگردی چند تا جمله عوض شده اینجا مثل شهر تنبلاست که پینوکیو رفته بود دیگه کسی نمیپرسه آخه این چه علمی است چه مقاله ایست همه یه جوری از رو دست هم مینویسند و صداش رو هم در منیارند چون همه دور همیم مبادا کسی بفهمه ما بیسواد سهمیه ای یا توصیه شده ایم ......
من همین امروز مقاله ام پذیرش شد توی شبیه این کنفرانس ها.. تمام موارد بالا همخوانی داشت و واقعا ممنون که اطلاع دادید..
120 تومن میخواستن بگیرن..
کنفرانس مربوط به انرژی و محیط زیست
واقعا حتی اسم هیات علمی هم نزده..
مرسی از اطلاع رسانیتون
با سلام و آرزوي قبولي طاعات همه يروزه داران
اينجانب مدير پژوهش يكي از واحد هاي دانشگاهي هستم
در مورد برخي كنفرانس هاي مجازي و غير مجازي، بخوانيد: "پولكي" تاييد مي نمايم كه از كيفيت پوهشي برخوردار نيستند و برخي از اين مقالات به اصطلاح كپي پيست است! اين آفت خطرناك كه به منبع درآمدي براي برخي موسسات تبديل شده است زنگ خطري براي توليدات علمي كشور است! در مورد نشريات و مجلات پژوهشي اين آفت كمتر ديده مي شود
به عنوان مثال بنده يك مقاله سطحي براي ارزيابي سطح اين كنفرانس ها ارسال نمودم در كمال تعجب 3 كنفرانس آن پذيرش نمودند اما با مجموع هزينه ي 700 هزار تومان؟!! مقاله اي كه از نظر خودم يافته هاي آن ده درصد ارزش داشت!
از آن پس يعني مدت يك و نيم سال است كه براي كنفذانس ها مقاله اي ارسال ني كنم
به اميد روزي كه توليدات علمي تحقيقاتي مان مورد ارزيابي صحيح قرار گرفته و برگزار كنندگان اين كنفرانس ها نظارت و ساماندهي شوند
پاسخ ها
ناشناس
||
۲۰:۰۰ - ۱۳۹۳/۰۴/۲۲
من یه پژوهشگر جوانم.. اول راهمه و از پژوهش لذت میبرم ولی متاسفانه من هم نزدیک به یک سالو نیم هست دیگه برای همایش مقاله نمیفرستم ولی فرایند داوری مقالات علمی-پژوهشی در کشور خیلی دردناکه!!! برام پیش اومده بعد از 6 ماه نامه اومده موضوعتون با اهداف مجله همخوان نیست!!!
متاسفانه ارتباط اساتید ایرانی با همتایان خود در دنیا در حد بسیار پائینی است و این مثل این می مونه که ارتباط ورزشکاران ما با خارج قطع شود که مسلما رقابت با حریفان خارج هم غیرممکن خواهد بود. باید برای آشنا شدن با موضوعات روز دنیا ارتباط های علمی را تشویق کرد
این طور هم که میگید نیست.
من توی دو تا از کنفرانس هاشون شرکت کردم.
اینکه برای اولین بار مقاله توی یه کنفرانس پذیرفته بشه دانشجو ها رو برای ادامه راهشون امیدوار میکنه.
خیلی منظم و با برنامه اجرا کردن و من که راضی بودم.
چند مدت پیش یک کنفرانس تحت عنوان تغییر اقلیم و مسوولیتهای اجتماعی در یکی از سالنهای مجموعه نمایشگاه بین المللی برگزار شد که چیزی جز کلاهبرداری نمیشد اسمش رو گذاشت.
بنده به عنوان پژوهشگر طی چند ساله اخیر در کنفرانسهای داخلی و خارجی زیادی شرکت کرده ام اما سطح کیفی همایشهای داخلی را بسیار نازل و به دور از شئونات علمی میدانم
جای خالی نظارتهای لازم بعد از صدور مجوز همایشهای ملی و منطقه ای در کشور به وضوح روئیت میشود و در این میان برخی مراکز دلالی و سایتهای بی پشتوانه علمی و حتی برخی دانشگاههای غیر دولتی به بهانه برگزاری همایش ملی تعداد بسیار زیادی مقاله را پذیرش و عموم آنها را در مرحله داوری حائز شرایط مقاله علمی دانسته و از این محل درآمدهای زیادی را حاصل میکنند. در یکی از همایشهایی که اسفندماه سال گذشته در یکی از دانشگاههای غیر دولتی شهرستان اراک برگزار گردید بیش از 300 مقاله پذیرش و از تمامی آنها وجوهی دریافت شد که تناسبی با کیفیت برگزاری همایش موصوف نداشت همچنین برخی از داوران همایش که اعضای هیئت علمی همان دانشگاه بودند بیش از 5 مقاله از خود را پذیرش کرده بودند.
مورد دیگر همایشی با عنوان مدیریت توانمندی ها در اقتصاد ایران بود که توسط یکی دیگر از دانشگاههای غیر دولتی مستقر در استان گیلان در اردیبهشت ماه سالجاری به انجام رسید این همایش دارای یک سایت اینترنتی به ظاهر موجه بود که چندین مرتبه نیز مهلت ارسال مقالات را تمدید نمود با این حال بعد از ارسال مقالات خط تلفن اعلامی توسط آن همایش به کلی مسدود گردید و بعد از گذشت مدتی تنها یک ایمیل به منظور اعلام شماره حساب همایش و پرداخت مبلغی قابل توجه اعلام گردید که پس از واریز وجه به آن شماره هرگز پاسخی به ارسال کنندگان مقاله داده نشد
امیدوارم سایت محترم تابناک این موضوع را تا ارتقا کیفی همایشها و رویدادهای علمی و جلوگیری از سوء استفاده برخی اشخاص حقیقی و حقوقی از فضای غیر شفاف پژوهش در کشور پیگیری نماید.