یک جوابیه ی قرص و محکم

این حسادت ایرانی هابه همدیگر و به کارها و موفقیتهای همدیگر بلای جان ماایرانی هاست>؟
هیچوقت پیشرفت دیگری را میخواهیم
چون ما نداریم بقیه هم نبایدداشه باشم.
این رفتار، استدلال بیشتر ما ایرانی هاست.
ما که مثلاً عوامیم از بزرگان فرهنگ و هنر و ... بعید است.
وای به ما و جامعۀ پر از حسادت ما

حرف حق زدی حافظ جان
دقیق و اصولی

با خاک یکسان شد ...

در روزگاری که ابر مردی موسیقائی همچون استاد شجریان بر موسیقی اصیل ایرانی سیطره داشت و گمان نمی رفت کسی آنقدر توان داشته باشد که در عرصه موسیقی اصیل از سایه همای آواز ایران خارج شود ،مردی نو گرا پا با سبکی که آورده ومخلوق خودش بود ظهور کرد که نوید گسترش و ارتقاع موسیقی این سرزمین کهن را باوجود اینچنین استادنی را بشارت داشت و او کسی نبود جز استاد ناظری . اما امروز روز شیرین دیگریست که جوانی برومند چون حافظ ناظری و همایون شجریان در باد شهرت پدر نخفتند وتلاش مستمرشان کسب اعتباری بلند از نام خودشان است.پویائی و بالندگی در این روزگار شهامت وجسارت مثال زدنی میخواهد درست مثل استاد شهرام ناظری ،که توای عزیز زحمت کشیده نشان دادی. آرزوی موفقیتهای بزرگتری برای تو وایران عزیزمان دارم.

حافظ جان ، استاد شهرام ناظري هميشه دربرابر انتقادات و نامهرباني ها فقط لبخند بر لب داشت و دارد .

فقط از اون قسمتهایی که حافظ ناظری از خودش تعریف می کرد و می گفت که تو نرسیدی من رسیدم خوشم نیومد. ایشون یه کمی افتادگی عملی تر رو هم اگه چاشنی کارش کنه خیلی خوب میشه.
آقای کامکار و دیگران (که ایشالا 120 سال عنر کنند) عمر آهنگسازیشون رو به پایانه و ما واقعاً برای حفظ موسیقی سنتیمون به امثال حافظ ناظری و علی قمصری و اینها نیاز داریم. اینها باید بدونن که چه بار سنگینی رو باید به دوش بکشند. و در چه شرایط سختی.