با حلوا حلوا گفتن دهان شیرین نمی شود. با حقوق 800 هزار تومان چطور می شود چند بچه را بزرگ کرد؟

چرابه مشکلات داشتن فرزند بیشتر ازیکی اشاره نکرده اید فقط مواردی که به نظر خودتان مثبت رسیده ذکرنموده اید؟

تصور کنیم کودکی که از داشتن برادر و خواهر محروم بوده و تمام روز خود را در اتاقی پر از اسباب بازی و انیمیشن و کارتون به خیال داشتن امکانات و رفاه سپری می کند و به همین ترتیب از بودن و هم نشینی با افرادی که با وی پیوند خونی و عاطفی دارند و او را برادر یا خواهر خود می دانند برخوردار نیست، آیا چنین کودکی قابل مقایسه با کودک دیگری که به جای بازی کردن با اسباب بازی های پلاستیکی با خواهران و برادران خود بازی کرده، با آنا درد و دل میکند میخندد گریه و دعوا می کند، قابل مقایسه است؟ کدام یک از این دو کودک اجتماعی تر و مردمی تر رشد خواهد کرد؟
شما هم يك طرفه به قاضي رفته ايد مردم برخورداري كه كه به قول شما روي به تك فرزندي و يا حداكثر دو فرزند آورده اند چند درصد جمعيت را تشكيل مي دهند اكثر مردم همان تك فرزندشان اتاق شخصي پر از اسباب بازي و پلي استيشن و ... ندارند فرزند يا فرزند كنار والدين و فضايي كوچك و محدود بزرگ مي شوند سابق نيز جور نبودن فضا در خانه كوچه ها مي كشيدند كه امروزه اين مساله امكانپذير نيست و در كوچه جايي به جز فضاي پارك ماشين باقي نمانده است امكانات شهري پارك ها و ... جوابگوي جمعيت فعلي هم نيست همه اينها به علاوه مشكلات معيشتي افراد را ناگزير به سمت تك فرزندي سوق مي دهد البته اگر حاضر باشيد به نقش حكومت در اين سوق پي ببريد.

با سلام خواهشاً توجيح نكنيد من خودم يك فرزند دارم و خود و شوهرم كارمند هستيم با هزاران قرض و وام يك آپارتمان خريده ايم كه همه حقوقمان به اقساط مي رود حالا چطور بفكر فرزند دوم باشيم در حالي كه حتي بعضي مواقع نمي توانم غذاي روزانه مان را تهيه كنيم شما از كدام رفاه و تجمل و تفريح و زياده خواهي صحبت ميكنيد يا وضع شما خوب است و يا اينكه در اين مملكت زندگي نمي كنيد ما حتي از پس مايحتاج كم خود بر نمي آييم لطفاً فلسفه بافي نكنيد زيرا ما هم دلمان نمي خواهد فرزندمان بعد از مرگ ما تنها و بدون خواهر و برادر باشد.

اصلاً نیازی به بررسی نداره، بی فرزندی یا تک فرزندی= درآمد کم، تورم،کافی نبودن بیمه ها، هزینه های مراقبت، بی حوصله گی برای نگهداری و ... بی پولی بی پولی، شما پنجاه میلیون تومان بدید ببینید پدر و مادران چه می کنند- تازه خبر منتشر شده یارانه متولدین جدید فعلاً پرداخت نمیشه

مخارج كمرشكن را چگونه بايد حل كرد. تا قبل از دبستان به يك نحو، بعد از آن هزينه دو ميليون تومان تا 6 ميليون تومان پيش دبستان و همينطور گرفته تا دبيرستان و دانشگاه. با كدام حقوق مي‌توان اين بخش را مديريت كرد؟ آيا همه دكتر و مهندس اند؟ آيا رقم‌هاي ميليوني حقوق مي گيرند؟
در زمان تحصيل ما مدارس غيرانتفاعي نبود. اواخر امر هم كه ايجاد شد شهريه سال ما نهايتا به 300 يا 400هزارتومان مي رسيد كه البته براي زمان خودش نيز زياد بود. حال اينها غير از هزينه‌هاي اجاره و خورد و خوراك است. مربوط به خانواده سالم و بدون مريض است..
ملاكهاي بسيار ديگر نيز نقش دارند
راهي براي اينها بيابيد

تو مجتمع ما تا يه بچه دوچرخه ميخرن فردا مي بيني همه اشون دوچرخه سوارن
تا يکيشون تبلت خريد فردا همه دستشونه
حالا فک کن من 4 تا بچه داشته باشم نتونم يه دوچرخه يا تبلت يا هر امکانات ديگه اي که بچه ميخواد براش بگيرم
حالا درست يا غلط اين فرهنگ بحث جداييه موضوع اينه که بچه مي بينه همه دارن و اون نميتونه داشته باشه
اونوقت من برم بهشون بگم "عزيزم تو اگه تبلت يا دوچرخه يا ... نداري عوضش خواهر و برادر داري !!!" اونم ميگه " حق با شماست و من خيلي خوشحالم !!!"
اين پدر و مادرهاي تک فرزند هيچکدوم دوست ندارن يه بچه داشته باشن و خوب ميدونن که خواهر و برادر داشتن نقش مهمي در تربيت بچه ها داره ولي لازمه اش شرايط اقتصادي مناسب هست ...