جوانان تفریح ندارند، جز قلیان و آرایش چه کار دیگری می توانند کنند؟

من شخصا تا حالا کلی از خواستگارام فقط واسه این رد کردن که ابرو بر میداشتن:))) خیلی تهوع آوره واقعا

نی دونم چرا برخی از پسران جوان نمی خواهند بفهمند که داشتن چهره کاملا مردانه شان برای زنان جذاب تر است تا ابروهای باریک و برداشته شده و چهره ای که به زنان شباهت دارد.

جوون!

7 درصد؟؟؟؟ هرچی به اصطلاح مرد زیر 30 ساله واسه خودش شهلاییه

وقتی تو جامعه به دختر ها بهای زیادتری داده بشه و از نظر اجتماعی زیاد بالا بره مسلمه که پسرا بخوان دختر بشن

مردان هم انسان هستند و مي توانند مثل زنان از لوازم آرايش منتها از نوع مردانه و با رنگهاي مناسب پوست، فرم و تركيب مردانه استفاده كنند. هميشه در طول تاريخ هم بوده كما اينكه امامان ما هم از خضاب و هم از عطر و هم از سورمه استفاده مي كرده اند....ام افراط در آرايش مردانه و فرم ها و رنگهاي زنانه مساله است نه نفس آرايش مردان...خواهشا درج كن تابناك

سالانه 150 دلار ؟!
خواب دیدی خیر باشه

سایت محترم تابناک – با سلام و احترام ، در تاریخ ۲۹ شهريور ۱۳۹۳ خبر ۴۳۵۶۲۴ تحت عنوان "استفاده ۷درصد مردان ایرانی از لوازم آرایشی" منتشر شد.
در ارتباط با آمار ارائه شده توسط عزیزان محترم و گرانقدر سوال مطرح ، اقلامی است که به عنوان لوازم آرایش در این آمار مد نظر قرار گرفته اند. عزیزان محترم اشاره ای جزئی به "کرم ضدآفتاب و یا گرایش جوانان به زیبایی و نظم نیست" فرموده اند اما جای سوال با توجه موارد زیز کماکان باقی است.
موضوع اول:
در بازار اقلامی مانند خمیر ریش، کرم بعد از اصلاح، ژل مو، شامپو برای موهای خاص، صابونهای مخصوص صورتهای حساس، شامپوی بدن، ضد آفتاب، کرم مرطوب کننده، وسایل اصلاح صورت و مو شامل: خود تراش- ریش تراش- تیغ- دسته تیغ ، رنگ مو، رنگ ریش، وسایل رنگ کردن مو و ریش ، موبر و نظایر آن به عنوان لوازم آرایش آقایان عرضه میشوند. بعضی از اقلام شاید به نظر مشترک بین خانمها و آقایان باشد، ولی در بازار اقلام فوق خاص آقایان وجود دارد و از اقلام مشابه خانمها متفاوت میباشند. بعضی از آنها مانند کرمها و شامپوها حتی برای فروشنده تفاوت جنسیتی ندارند، اما واقعیت این است که با توجه به نوع پوست و موی آقایان باید متفاوت باشند و این اقلام ، خاص آقایان در بازار موجود است. از طرفی، مثالهای ذکر شده جزء لوازم آرایش نمیتوانند محسوب شوند و در آمار ارائه شده باید از لیست اقلام آرایشی تفکیک شوند. این تفکیک اقلام در آمار ارائه شده ملاحظه نشد. توجه فرمایید تمام مثالهای فوق در ابتدا الزامات اصلاح و ترمیم میباشند نه زیبایی!
موضوع دوم:
اشاره به آرایشگاه به عنوان مبداء تشویق در استفاده از لوازم آرایش جای تامل دارد. همانطور که عزیزان فرمودند در آرایشگاهها اقدام به برداشتن ابرو میشود که این عمل برای مشتری تنها استفاده کرم مرطوب کننده را به همراه خواهد داشت نه سایر اقلام آرایشی. اگر فرض را بر این قرار دهیم که آرایشگرهای ایرانی در دوره های حرفه ای آموزش دیده اند و با کاربرد وسایل آرایشی بطور حرفه ای آشنا هستند، در آنصورت اولین نشانه آن در حضور در یک آرایشگاه، وجود انواع وسایل آرایشی خواهد بود، که چنین نیست و به ندرت در آرایشگاهها وسایل آرایشی ملاحظه میشوند.
موضوع سوم:
آنچه جای تامل دارد ارائه الگو میباشد که تنها به جنبه منفی آن پرداخته شده است که رسانه های داخلی و خارجی ارائه میدهند ولی به نحوه ارائه الگوهای مثبت پرداخته نشده است. واقعیت را باید پذیرفت که در ارائه الگو هیچ مبدا و ماخذی وجود ندارد. اگر الگو را تحت عنوان مد بپذیریم (که دقیق نیست چرا که مد تابعیت زمانی دارد و ماندگار نیست) موضوعیست سلیقه ای. دقت فرمایید که این تنها بحث میهن عزیزمان نیست، در سایر کشورها هم چنین است که اگر غیر از این بود نیازی به نمایشهای مد در کشورهای خارجی نبود و بلافاصله بعد از ارائه یک مد تمام آرایشگرها به آن میپرداختند. منظور از سلیقه پذیرش یک مد در آن جامعه است. شما ملاحظه میفرمایید که یک روش آرایش در دو کشور همجوار اروپایی دو برخورد اجتماعی متفاوت دارد. لذا ما باید الگوهای سازگار با جامعه خودمان را ارائه دهیم. به عنوان مثال: محاسن! بعضی علاقه به ته ریش دارند، بعضی به گذاشتن ریش پر، و بعضی دیگر به شکل خاصی از ریش. در کشور اسلامی ما که ریش سنت است، کدام کاتالوگ شکل و شمایل ریش با توجه به شکل صورت و یا نوع مو بلند و کوتاه را که مقبول عموم جامعه باشد چاپ نموده اند؟!
لازم به ذکر است که نگارنده خود از آرایش غیر مردانه آقایان بسیار منزجر و متاسف میشود.

این آمار بسیار عجیبه! تو گزارش میگه 7 درصد مردان از لوازم آرایش استفاده میکنن و تاکید هم میکنه که منظورش لوازم مربوط به بهداشت و پاکیزگی نیست! 7 درصد خیلی رقم بزرگیه و اگر اینطور بود باید به وضوح و به صورت هر روزه این موارد تو تو خیابون میدیدیم.