ای بابا حداقل ما رو جزء آمار میاوردی که دلمان خوش باشه .یک دختر تنهای سی سال به بالا

روی صحبتم اول با دوستان مجرد هست چه آقایان چه خانم ها.میدونم شرایط مخصوصا شرایط اقتصادی سخت شده ولی باور کنید و این تجربه شخصی خودم هست که با انتخاب و ازدواج درست انسان به آرامش میرسه و واقعا تحول اقتصادی مثبت هم در زندگی رخ میده.این رو از این برادرتون قبول کنید و سخت نگیرید درست انتخاب کنید حتما زندگی خوبی داشته باشید و اما مسولین چه قبول کنید چه قبول نکنید ووقعیت این هست که درصورت فراهم نبودن شرایط برای ازدواج بزرگترین تهدید برای جامعه فراهم میشه و اون اول هم پیر شدن جامعه هست.

من 26سالمه
خونه دارم، ماشین دارم، کار هم دارم، درآمد نسبتاً خوبی هم دارم
اما نمیدونم چرا قسمت نمیشه ازدواج کنم...

ای بابا داغ دل ما را تازه کردی با کدام کار، ماشین، خانه و هزاران شرط که می گذارند ما پسرها برویم خواستگاری ؟ بریم جواب نه بشنویم بعدش هم بهمون بگن که بی عرضگی از شما است زمان ما پسرها با دست خالی می رفتن ازدواج می کردن؟ حالا یکی این وسط نیست بگه بابا بهشون زن می دادند نه اینکه جواب سلاموشن را هم به درست ندن؟ قابل توجه نویسنده این مقاله؟؟؟؟؟؟؟؟؟

ما هم که ازدواج کردیم پشیمانیم.از صبح تاشب کار مکنیم .مالیات اجاره خونه.خرجو مخارج بیماری .بیمه.البسه خوردو خوراک.ما که شغلمون آزاده.همه هم میگن خوب کار میکنید.ولی اجاره مغازه هم در نمیاد.با این مالیات شدید.من هم به جمع بیکاران پیوستم

ازدواج

من الان ٣٣ سالمه هنوز مشكل سربازي دارم ، حالا حرفه ازدواج بي خيال

این چه مبنای غلطی است که مردان مجرد را تا 34 سال و زنان مجرد کشور را تا 29 سال محاسبه می کنند. چرا واقعیت را که حدود 25 میلیون زن و مرد کشور مجرد هستند را اعلام و محاسبه نمی کنند؟!

اگرآقایان را تا 50 و خانمها را تا 40 حساب میکردی حتما نصف جمعیت کشور میشدیم

یکی از دلایل فقر چسبیدن به کار دولتی هستش. چیزی که من هرگز حتی در شرایط سخت بهش تن ندادم و موفق هم شدم. مشکل جوانان ما آماده خوریست. اگر کسی ایده مناسب برای تولید و مشاغل خصوصی داشته باشد می تواند موفق شود. آسان نیست ولی شدنی تر از کار دولتی است. پترتی بازی و باند بازی داره، ولی ساده تر از باند بازی های گزینش در دوایر دولتی است. همت تنها راه چاره است. صد البته برای قایق بی حرکت موج ها تصمیم می گیرند. من نخواستم که قایق بی حرکت باشم. پدرم درومد اما به اونچه که می خواستم رسیدم. یک ریال نه از همسر می گیرم و نه از هیچ بنده ای. خودم کار می کنم و در 29 سالگی به همه چیز شکر خدا رسیدم. اول توکل به خدا و بعد همت. شانس رو هم اصلا قبول ندارم.