زندگی صحنه یکتای هنرمندی ماست....
هرکسی نغمه خود خواند واز صحنه رود...
صحنه پیوسته به جاست...
خرم آن نغمه که مردم بسپارند به یاد...
دردناک است.....اما
صبوری بردرد هم خدا داده...
تختی که امروز صبح خالی شد...
قلبی که دیگر روی تکرار نیست... و هوادارانی که دیگر نمی توانند نگرانت شوند... و صدایی که تا ابد جاودانه می ماند.
خداحافظ مرتضی
متاسفم برای بعضی ها
خدا رحمتش کنه
دلش پر بود چرا زودتر کردنش تو قبر
روحت شاد..........