مرتضی جان برایت آرزوی آرامش ابدی دارم و خوب میدونم که خیلی با بیماری سختت جنگیدی که بتونی بازم واسه این مردم عزیز بخونی.خدا به خانواده نازنینت و همه ما طرفدارانت صبر عطا کنه.
من برای تشییع جنازه رفتم. بسیار باشکوه بود. جای دوستان خالی.جمعیت به قدری بود که بسختی میشد راه رفت. از صمیم قلب دعا میکنم خداوند مرتضی عزیز رو رحمت فرماید.
زندگی فرصت لمس لحظه هاست فرصت دوست داشتن داشتنیاست زندگی مثل حباب تویه هواست
زندگی بعنی همین یک دم آه خوش یه حال اون که حتی لحظه ای فانوسی شد واسه گم کرده راه